'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

ΣΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΚΕΛΛΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ











                  -                             


ΠΈΜΠΤΗ, 26 ΙΟΥΛΊΟΥ 2012




‘Όπως κάθε χρόνο, έτσι 

και φέτος, οι Χιώτες της 

Αττικής, δεν έχασαν την 

ευκαιρία να πορευθούν 

στα λιμάνια καταφυγής 


τους να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη της 

Χιώτισσας Παρθενομάρτυρος.  Με αυτό τον 

τρόπο, δηλώνουν την αγάπη τον σεβασμό και 

την πίστη στα πάτρια όσια και ιερά τους που με 

ευλάβεια τιμούν στη φιλόξενη γη που τους 

δέχτηκε σαν δεύτερη πατρίδα τους. Νοητά, σαν 

σκύβουν να προσκυνήσουν την Άγια εικόνα, να 

νομίζουν πως κλείνουν με σεβασμό την 

κεφαλή 

τους στο προσκυνητάρι της Βολισσιανής αγίας, 

σε κάποιο  αγαπημένο τόπο της Μυροβόλου γης.

Παραμονή της χάρης της, οι χτύποι της 

καρδιάς, οδήγησαν τα βήματα μου, για μια 

ακόμα φορά στην  Άγια

 Μαρκέλλα  της Ελευσίνας .  Για την ιστορία, 

η θεμελίωση του ναΐσκου έγινε το 1965 σε 

χώρο που δώρισε οΜιχάλης 

Καράμπουρνος, για να στεγαστεί η εικόνα της 

αγίας που έφεραν από το νησί μας 

συμπατριώτες μας που εγκαταστάθηκαν εκεί. 

Την παραμονή, πλήθος οι πιστών, από κάθε 

γωνιά, απόλαυσε τον Μεγάλο Πανηγυρικό 

Εσπερινό. Έγινε η καθιερωμένη περιφορά της 

εικόνας στους δρόμους της Ελευσίνας υπό τους 

ήχους της φιλαρμονικής. Προπομπός η σημαία 

του δραστήριου Συλλόγου Χιακή Ένωση 

Ελευσίνας, πλαισιωμένη τιμητικά από αγήματα 

κυριών και παιδιών με τοπικές φορεσιές. Οι 

αδελφοί Μαλαχία και τα ακούραστε μέλη του 

συλλόγου κάθε χρόνο υπερβαίνουν εαυτούς. 

Μετά το πέρας του εσπερινού και την 

ανάκρουση του Εθνικού ύμνου, ακολούθησε 

τρικούβερτο γλέντι με τραγούδια, από το 

συγκρότημα της κ. Λέτα Κορρέ και 

παραδοσιακούς χορούς . Η εκδήλωση είχε σαν 

θέμα :  «Τις τέσσερεις εποχές στη Χίο 

καθώς και το κέντημα του σκήνου και την 

συγκομιδή της ξακουστής ανά τον κόσμο 

μαστίχας». Για πρώτη φορά προσφέρθηκε 

παραδοσιακό κατσικοπίλαφο




Εδώ και αρκετές δεκαετίες, ανήμερα της μεγάλης γιορτής, το πρωί  η Χιακή Αδελφότητα «ΚΟΡΑΗΣ», εορτάζει της μνήμη της αγίας στον Άγιο Κωνσταντίνο Πειραιά, όπου υπάρχει από τις αρχές του περασμένου αιώνα, εικονοστάσι της αγίας. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η συμμετοχή των ευλαβών συμπατριωτών μας ήταν αθρόα . Το κάλεσμα του ιερέα ότι η μεγάλη εικόνα της αγίας χρίζει καθαρισμού και συντήρησης, είχε άμεση ανταπόκριση από ευλαβή και σεμνό συμπατριώτη μας, ο οποίος δεν επιθυμεί να κοινοποιηθεί το όνομα του. Η χάρη της αγίας ας τον προστατεύει όπως και όλο τον κόσμο. Μετά το πέρας της λειτουργίας, με την φιλαρμονική του Λιμενικού Σώματος να παιανίζει τιμητικά χιώτικους σκοπούς, αδελφότητα προσέφερε το παραδοσιακό κέρασμα σε γνωστό «καφέ» της πλατείας Κοραή. 

 






Λαμπρός εορτασμός, με συμμετοχή αρχιερέων,

 αγημάτων του στρατού και του ναυτικού, 

μπάντων και φιλαρμονικών,  λαμβάνει χώρα και 

στηνΧιώτισσα προστάτιδα του Βοτανικού με 

συμμετοχή χιλιάδων προσκυνητών. θεωρείται 

από τα μεγαλύτερα του κέντρου των Αθηνών. Ο 

ναός της Αγίας Μαρκέλλας – Βοτανικού,  

εγκαινιάσθηκε το 1929 και έχει την τύχη να 

φυλάει θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του 

18ου αιώνα την οποία έφεραν πρόσφυγες από 

τον Πόντο. 


Και του χρόνου αδέρφια μου. Ας μας 

βοηθήσει η  Χάρη και η Δύναμη της Αγίας 

Μαρκέλλας να πλησιάσουμε με Αγάπη τον 

Συνάνθρωπο μας. Αυτές τις δύσκολες 

εποχές το έχουν και το έχουμε ανάγκη - 

Ευχαριστώ

Ταπεινά



Μιχάλης  Γ.  Καριάμης


Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν.












ΜΑΡΙΑ ΓΕΡΑΡΔΗ – ΠΑΣΣΑΛΗ









              -                       








Την γνώριζα καλά χωρίς να είμαστε «αχώριστοι φίλοι» Την γνώρισα μέσω του φίλου μου Γιάννη Τσούτσα, Προέδρου της Ένωσης Χίων Θεσσαλονίκης. Θυμάμαι τον παππού της και την οικογένεια της στο Δελφίνι Κάθε χρόνο του Σωτήρα η πάντα χαμογελαστή παρουσία της, λάμπρυνε την πανήγυρη του πατρώου ιερού. 

Γεννήθηκε το 1955, στα Άνω Καρδάμυλα της καρδιάς της. Εκεί τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο, το Γυμνάσιο και το 1973, τέλειωσε το Λύκειο. Εκεί γνώρισε, αγαπησε και παντρευτηκε τον συμμαθητή της Σακη Πασσαλη. Σπούδασε ζωγραφική, χαρακτική και αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στο “Institute Weder” στη Ζυρίχη της Ελβετίας από το 1973 ως το 1978. Εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη όπου και δημιούργησε το ατελιέ της. Επιτυχημένη απόλυτα στο χώρο της ενδυματολογίας και της χαρακτικής. Με επιτυχημένη παρουσία στο θέατρο, Επιμελήθηκε τα κουστούμια των παραστάσεων Βαβυλωνία και Ιχνευτές, του Δήμου Αβδελιώδη. Δίδαξε και ασχολήθηκε με Λιθογραφία στο Ερευνητικό Κέντρο Χαρακτικής Νεάπολης Θεσσαλονίκης από το 1998 έως το 2001. Ελεύθερες σπουδές στην ενδυματολογία, μεταξοτυπία, κεραμική και στα ψηφιδωτά. Δίδασκε ζωγραφική και χαρακτική από το 2001 στο εργαστήρι Τεχνών του Ε΄ Δημοτικού Διαμερίσματος του Δήμου Θεσσαλονίκης. Δημιούργησε την Ομάδα Διάδοσης Έρευνας Χαρακτικής (ΟΔΕΧ) το 2005, Συμμετείχε με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της κοσμούν πινακοθήκες (Πινακοθήκη Δήμου Θεσσαλονίκης, Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, Χίου, Κυπριακή Πρεσβεία – Σπίτι της Κύπρου) και ιδιωτικές συλλογές. Με τη σκέψη της πάντα στο Μυροβόλο νησί μας, προσέφερε αρκετές εκθέσεις στις οποίες πρόβαλε και παρουσίαζε τις χιώτικες φορεσιές ανά τους αιώνες. Άτομο ακούραστο, ασυμβίβαστο, ερευνητικό και δημιουργικό δεν άφηνε να πάει χαμένη καμιά ευκαιρία στο να προβάλει και να διδάξει, κυρίως στη Χίο. Πάντα στις εκδηλώσεις του «Αγροτουρισμού», στόλιζε και επιμελείτο με το πληθωρικό ταλέντο και την όμορφη παρουσία της το περίπτερο του Συλλόγου των Χίων της Θεσσαλονίκης. Η καθοριστική η συμμετοχή της στην έκθεση «Χιώτικα Καΐκια» είχε σαν αποτέλεσμα μια από τις καλύτερες εκδηλώσεις της «Συμπρωτεύουσας» 



Δυστυχώς μας άφησε και έφυγε πολύ νωρίς για την γειτονιά των Αγγέλων. Άφησε πίσω της, τόσο απρόσμενα, τόσο άδοξα, όλους τους αγαπημένους της, που είχαν τόσο ανάγκη την γλυκιά της παρουσία. Άφησε Χίο και Θεσσαλονίκη ορφανεμένες...... Πολύ ποιο φτωχές από ότι ήταν σήμερα το πρωί .... λίγο πριν φθάσει στη Συκιάδα. Εμείς δε θα σου πούμε το Στερνό Αντίο γιατί θα είσαι ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ..... Λοιπόν Μαρία .... Ραντεβού όπως κάθε χρόνο του Σωτήρα στο Δερφίνι 

Μιχάλης Γ. Καριάμης










ΤΑ ΚΟΙΛΑ της ΧΙΟΥ και ΟΜΗΡΟΣ




                   -                     

           η '' Δασκαλόπετρα '' ή  '' Σχολειόπετρα '' των Κοίλων                                                           (Λαγκάδα - Χίος)

Γνωρίζω ότι πολλοί θα παραξενευθούν και θα αλληλοκοιταχθούν απορημένοι με το περιεχόμενο του δημοσιεύματος μου. Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι ένα από τα μεγάλα κακά του αιώνα που έφυγε ήταν ο ξεριζωμός των ανθρώπων από τις προαιώνιες πατρογονικές τους εστίες. Συνέπεια της μετατόπισης και αποψίλωσης του ανθρώπινου δυναμικού, η μη συνέχεια των παραδόσεων. Πήγαμε σε ξένους τόπους χάνοντας τη ντοπιολαλιά μας. Τους συγγενείς μας, τα έθιμα μας. Ξεχάσαμε και χάσαμε τα τοπωνύμια και τις στράτες μας. Ξεχάσαμε την ιστορία των χωριών μας. Διεκόπη βίαια η συνέχεια της στοματικής παράδοσης. Χάσαμε την ταυτότητα μας .... Χάσαμε τη γη, κάτω από τα πόδια μας. Επίκαιρα τα λόγια του ιστορικού Ιώσηπου, όταν έλεγε ότι :«Στην Ελλάδα όμως χίλιες δυο καταστροφές έγιναν που έσβησαν τη μνήμη των γεγονότων...,» .
  
 Η ''Δασκαλόπετρα των Κοίλων '' 

             
Αυτές τις ημέρες η ακούραστη Κυρία Μαρία – Ελευθερία Γιατράκου, Δρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέσω των εκδηλώσεων της EUROCLASSICA - ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ - κοινωνεί  την οικουμένη μεταλαμπαδεύοντας στους συνέδρους τα Ομηρικά Έπη. Την Ιστορία μας.             Την Ελληνική γραμματεία. Την παιδεία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Θα περπατήσουν εκεί που περπατούσε ο ΘΕΙΟΣ ΟΜΗΡΟΣ. Θα σταθούν και θα διδαχθούν εκεί που προ χιλιάδων ετών ακούγονταν η φωνή του Τυφλού Χιώτη Τραγουδιστή..! 

     
          η ''Χωρή'' της Λαγκάδας (Κοίλα)

Δυστυχώς, τα  Κοίλα της Χίου, δεν έχουν συμπεριληφθεί ποτέ στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Το δύσβατο του δρόμου και η απόσταση, από την Χώρα, κάνουν το εγχείρημα, αν όχι αδύνατο, πολύ δύσκολο. Σίγουρα θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης σε τι αποβλέπει αυτή η παρέμβαση μου. Σύμφωνα με την, ξεχασμένη από πολλούς, τοπική παράδοση, κάποιο πλεούμενο αποβίβασε τον Όμηρο στον όρμου του Θόλου, από την απέναντι στεριά της Ερυθραίας. Άλλοι μιλούν για τα «Βρουλίδια». Περιπλανώμενος, ακλουθώντας τα βελάσματα αμνοεριφίων έφθασε στο ύψωμα «Κόκα» πάνω από το χωριό της Συκιάδας. Εκεί τον αντιλήφθηκε ο βοσκός του κοπαδιού και τον έφερε στο μαντρί του, στον οικισμό των Κοίλων. 



 
η Επάνω επιφάνεια της ''Δασκαλόπετρας'' των Κοίλων

Πάρα πολλές παραδόσεις συνδέων τον τυφλό με την ευρύτερη περιοχή όπως το «Φλώρι» και το «Πιτυός». Τα ιστορικά Κοίλα, του Ηροδότου: «αὐτὸς δὲ (ο Ιστιαίος) ἔχων Λεσβίους ἐς Χίον ἔπλεε, καὶ Χίων φρουρῇ οὐ προσιεμένῃ μιν συνέβαλε ἐν Κοίλοισι καλεομένοισι τῆς Χίης χώρης. [2] τούτων τε δὴ ἐφόνευσε συχνούς, καὶ τῶν λοιπῶν Χίων, οἷα δὴ κεκακωμένων ἐκ τῆς ναυμαχίης, ὁ Ἱστιαῖος ἔχων τοὺς λεσβίους ἐπεκράτησε, ἐκ Πολίχνης τῆς Χίων ὁρμώμενος.» Βιβλίο 6 : Ερατώ {20 } 26.1 – 2, πιθανώς την εποχή του Ομήρου να ευημερούσαν. Η θέση τους βρίσκεται πάνω από τον όρμο του Δελφινίου, μεταξύ Λαγκάδας – Πιτυούς. Πιθανά, ήταν πόλισμα μεγάλο, ή ακόμα Πόλης κράτος ή και πρωτεύουσα του νησιού μας, μια και υπάρχουν αρχαία νομίσματα τα οποία αναγράφουν τη λέξη  «ΚΥΛΛΑ» και «ΚΥΛΛΑΝΟ». Ο δε γνωστός, για τα αρχαιολογικά του ενδιαφέροντα, Βολισσιανός δικηγόρος, Μιχάλης Σκαρλάτος, στο φύλλο Νο 2212 του ΧΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ της 22/6/61, μαρτυρεί για νόμισμα με την αναφορά «Βασίλειο των Κοίλων». Σύμφωνα λοιπόν με την τοπική παράδοση, πάνω σε έναν θεαματικό βράχο, ο οποίος βρίσκετε στη θέση«Χωρή», δίδασκε ο μεγάλος άνδρας, ο Θείος Όμηρος τα παιδιά των Κοιλανών.

  ο  καπετάν Μιχάλης Γ. Καριάμης , στο έδρανο  της ΄΄Δασκαλόπετρας ΄΄                                           των Κοίλων της Λαγκάδας

Θυμάμαι στην δεκαετία του μεταξύ πενήντα και εξήντα, στα πανηγύρια, ασπρομάλληδες Καρδαμυλίτες, Κυδιαντούσους, Λαγκαδούσους και Πυτιανούς να διηγούνται την σχετική ιστορία. Δυστυχώς, έφυγαν για πάντα, αυτοί οι άνθρωποι και μαζί τους χάθηκε η παράδοση. Μόνο ο Στυλιανός Βίος, (ΙV) Σελίδα 146, αναφέρει κατά γράμμα τα εξής «Χωρή = Ενταύθα υπήρχεν αρχαίον χωρίον κατά τους χωρικούς. Από το Κοίλα, οι κάτοικοι φυγόντες κατώκησαν το πρώτον εις την Χωρή (Κυδιάντα), είτα εις Λαγκάδαν. Εις την περιοχήν  ταύτην κείται και η Δασκαλοπετρα της Λαγκάδας, ένθα εδίδαξεν ο Όμηρος κατά τους χωρικούς.» Οι χωρικοί συμφωνούσαν ότι πέθανε σε μεγάλη ηλικία και τον έθαψαν στα Καρδάμυλα ή κατά άλλους στο χωριό του Αγγέλου. Θέλοντας να σώσω την παράδοση, έκανα σχετική αναφορά στο βιβλίο «η Λαγκάδα της Χίου», το οποίο εξέδωσε ο Π.Σ.Λ.Χ «Ο ΦΑΡΟΣ» το 1985 Σελίδα 23. Σήμερα, οι περισσότεροι από τους χωριανούς μου, δε γνωρίζουν τα του βράχου θρυλούμενα. Γνωρίζουν όμως την ονομασία <<Δασκαλόπετρα>>  ή <<Σχολειόπετρα>>. Τον Αύγουστο του 2008, στην επιθυμία μου να γνωστοποιήσω το θέμα, πέρα από τα στενά όρια της περιοχής, πραγματοποίησα δυο αυτοψίες στην περιοχή. Τις ομάδες αποτελούσαν οι στυλοβάτες της ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ η Δρ. Αθηνά Ζαχαρού - Λουτράρη, ο καπετάν Δημήτρης Μελαχροινούδης και ο κ. Βαγγέλης Ρουφάκης. Επίσης η ακούραστη Αρχαιολόγος κ. Δέσποινα Τσαρδάκα, η κ. Ευαγγελλία Παπαζή και ο κ. Αντώνης Παληός των εκδόσεων «Αλφα Πι». Λίγο αργότερα, αναδείξαμε το θέμα από τηλεοράσεως με τον δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Μυωτέρη. Η Δασκαλόπετρα των Κοίλων έχει διαστάσεις 5,00 μ Χ 7,50μ και ύψος 2,50μ. Στην άνω επίπεδη επιφάνεια, υπάρχει ένα έξαρμα,το οποίο ονομάζουν «έδρανο» ή «πάγκο» και θεωρούν ότι ήταν το στασίδι του Θείου Όμηρου.

 
Δ. Τσαρδάκα - Δρ. Αθηνά Ζαχαρού - Λουτράρη  -Μ. Καριάμης - Δ. Μελαχροινούδης ,  στον βράχο με το προϊστορικό ελαιοτριβείο 

Δυστυχώς στις τελευταίες επισκέψεις, μετά λύπης μου διαπίστωσα ότι ο θεαματικός βράχος, έχει υποστεί σοβαρές διαβρώσεις – ρωγμές και αλλοιώσεις οι οποίες διατάραξαν σοβαρά την μορφή του. Τρία τεράστια κομμάτια βράχου, κατέρρευσαν μειώνοντας τον όγκο μα και το οριζόντιο επίπεδο του μνημείου. Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια στη θέση του θα βλέπουμε ένα σωρό από σπασμένες πέτρες και βράχους. Θέλω να πιστεύω ότι η φθορά δεν προέρχεται από ανθρώπινο χέρι .  

      η Δρ. Αθηνά Ζαχαρού - Λουτράρη στην   ''Σχολειόπετρα''                          
Όποτε αγναντεύω την σκολόπεντρα των Κοίλων, ακούω αχνά τις φωνές των Ομηριστών να απαγγέλουν ...... «Κι Αστέρως θυμηθείτε με, σιν κάποιος γήινος θνητός, ταλαίπωρος κα ξινός,  φτάνοντας δ ρωτήσει:  ποιός εν ρ Κρες, π τοις αοιδός ὁ πι γλυκός, Πο γερό δ συχνάζει κα πι πόλο σας τέρπει;᾿᾿
Γιά μένα ἐσεῖς ὅλες μαζί ἀπόκριση δῶστε εὐνοϊκή:

῾῾Εἶναι ὁ ἄντρας ὁ τυφλός  ἀπ᾿ τήν πετρώδη Χίο, πού τ᾿ ἄσματά του θά ᾿ρθει καιρός,  θά ᾿χουνε τό πρωτεῖο. ῞Οσο γιά μᾶς, τή φήμη σου στή γῆς ἐπάνω ὅλη γυρνῶντας θά διαδώσουμε σέ κάθε ἔμορφη πόλη.»

 
Β. Ρουφακης (''ΔΑΦΝΗ'') - Δ. Μελαχροινούδης - Α. Παληός  και Ευ. Παπαζή 

Αυτό το δημοσίευμα, ας θεωρηθεί σαν μια μικρή συμβολή στα τεκταινόμενα των ημερών από την EUROCLASSICA – ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ, καθώς και αναγνώριση των κόπων για την προβολή του αγαπημένου τόπου μας από τις ακούραστες κυρίες Μαρία – Ελευθερία Γιατράκου . Αθηνά Ζαχαρού Λουτράρη . Δέσποινα Τσαρδάκα. Ευαγγελία Παπαζή. Αλλά και στους ταπεινούς εργάτες του Χιώτικου Πολιτισμού και φίλους μου: καπετάν Δημήτρη Μελαχροινούδη . Βαγγέλη Ρουφάκη . Μανώλη Γ.Φύσσα και Αντώνη Παληό









Μιχάλης Γ. Καριάμης
Συνταξ. Πλοίαρχος Ε. Ν 

Κορυδαλλός

12 Ιουλίου 2012
Δ. Μελαχροινούδης και Ε. Ρουφακης προ της ''Σχολειόπετρας'' των Κοίλων 







ΤΟ ΛΟΥΤΡΟΥΒΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΤΡΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΑΣΗ -









ΤΟ ΣΤΥΡΑΚΙ                  -             

ΣΆΒΒΑΤΟ, 7 ΙΟΥΛΊΟΥ 2012




Του Αλέκου ΚΙΟΥΡΕΛΛΗ 

Σε προηγούμενο δημοσίευμα μας αναφέραμε ότι παλιότερα, όταν η κατεργασία της ελιάς για να βγει το λάδι γινόταν στα λουτρουβειά, τα στάδια κατεργασίας ήταν: τρίψιμο των ελιών, συμπίεση του πολτού που παραγόταν και διαχωρισμός του λαδιού από τους άλλους φυτικούς χυμούς και το νερό. Στη συνέχεια κάναμε μια σύντομη περιγραφή του μύλου όπου τρίβονταν οι ελιές και συγκεκριμένα του μύλου της εκκλησίας της Αγίας Ματρώνας. 

Ο πολτός που σχηματιζόταν όταν έτριβαν τις ελιές συμπιεζόταν στο στυράκι. Σ' αυτό το δημοσίευμα θα περιγράψουμε, χωρίς να επεκταθούμε, το στυράκι της εκκλησίας της Αγίας Ματρώνας. Η βάση του στυρακιού ονομάζεται κατωτράπεζο. Εδώ το κατωτράπεζο είναι ξύλινο. Σε κάποια στυράκια είναι λίθινο και σε άλλα μεταλλικό. Στο κατωτράπεζο είναι στερεωμένοι δυο κατακόρυφοι κυλινδρικοί στύλοι, οι ορτοί. Στο επάνω μέρος τους είναι βιδωμένο το βορδώνι. Μέσα στο βορδώνι μπορεί να περιστρέφεται μεταλλική βίδα, στο κάτω μέρος της οποίας είναι προσαρμοσμένη μεταλλική πλάκα που ονομάζεται πλακωτάρι. Η βίδα μαζί με το πλακωτάρι μπορεί να κινείται προς τα επάνω ή προς τα κάτω με τη βοήθεια οριζόντιου δοκαριού που ονομάζεται μανέλα

Επάνω στο κατωτράπεζο, ανάμεσα στους ορτούς, είναι τοποθετημένη λεκάνη από λαμαρίνα που σε κάποια χωριά ονομάζεται ταβάς (ο), σε άλλα τάση (η) και σε άλλα ταψί (το). Στο ταψί τοποθετούσαν τον έναν επάνω στον άλλο πάνινους φακέλους, τις πετσέτες. Μέσα στις πετσέτες είχαν απλώσει ορισμένη ποσότητα αλεσμένων ελιών. Όταν το πλακωτάρι κατέβαινε προς τα κάτω συμπίεζε τις στοιβαγμένεςπετσέτες και έτσι έβγαινε το λάδι. 

Το λουτρουβειό της εκκλησίας της Αγίας Ματρώνας είναι επισκέψιμο, αρκεί να υπάρχει προηγούμενη συνεννόηση με τον Παντελή Σεζένια στο τηλέφωνο 2271027850. 


Όλη αυτή η σειρά των δημοσιευμάτων για το λουτρουβειό της εκκλησίας της Αγίας Ματρώνας θα υπάρχει αναρτημένη και στο http://blogs.sch.gr/kiourellis

Για την Αντιγραφή /Μεταβίβαση 
Μιχάλης Γ. Καριάμης









ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ





                                              -                               


ΣΆΒΒΑΤΟ, 16 ΙΟΥΝΊΟΥ 2012

Ημέρα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΛΑΪΚΗΣ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ η μεθαυριανή Κυριακή. Οπωσδήποτε και δε θα απέχω του δικαιώματος του «ΕΚΛΕΓΕΙΝ» και των Ευθυνών μου. Χωρίς να είμαι αλάνθαστος, τη δύσκολη αυτή ώρα για την πατρίδα, το μέλλον παιδιών και εγγονιών, θα σταθώ ΜΠΡΟΣΤΑ στην ΚΑΛΠΗ, χωρίς κανένα Ενδοιασμό – Φόβο ή Δίλλημα, του τι θα ψηφίσω .......! 
Δεν ξεχνώ ποιοι με έφεραν σε αυτή την ΚΑΤΑΝΤΙΑ...... Ποιοι μου ΕΚΛΕΨΑΝ την ΣΥΝΤΑΞΗ και την έκαναν ΕΠΙΔΟΜΑ ΠΕΙΝΑΣ......! 
α ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΛΑΪΚΗΣ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ η μεθαυριανή Κυριακή. Οπωσδήποτε και δε θα απέχω του δικαιώματος του «ΕΚΛΕΓΕΙΝ» και των Ευθυνών μου. Χωρίς να είμαι αλάνθαστος, τη δύσκολη αυτή ώρα για την πατρίδα, το μέλλον παιδιών και εγγονιών, θα σταθώ ΜΠΡΟΣΤΑ στην ΚΑΛΠΗ, χωρίς κανένα Ενδοιασμό – Φόβο ή Δίλλημα, του τι θα ψηφίσω .......! 
Δεν ξεχνώ ποιοι μας στέρησαν την ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, κάνοντας μας ΨΩΜΟΖΗΤΕΣ και ΔΑΚΤΥΛΟΔΕΙΚΤΟΥΜΕΝΟΥΣ της Ευρώπης. 
Δεν ξεχνώ ποιοι, από δικά τους «ΟΛΕΘΡΙΑ ΛΑΘΗ», μας παρέδωσαν βορά σε ΑΔΗΦΑΓΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ. 
Δεν ξεχνώ ποιοι υπέγραψαν ΜΙΣΘΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ....! 
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ότι μετά τόσα χρόνια πάλης με τις θάλασσες , ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ μου για να ΖΗΣΩ ....! 
Δεν ξεχνώ τους ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ που ΕΛΕΓΑΝ και ΞΕΛΕΓΑΝ ......! 
Δεν νουθετώ. Δεν Προτρέπω κανέναν τι θα ψηφίσει.......! Εγώ πάντως θα ψηφίσω κόντρα σε αυτούς που με απειλούν κουνώντας μου δεικτικά και απειλητικά το δάχτυλο τους. 
Δεν «ΕΚΛΕΓΩ»...... «ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ»..... ! 
Θα ψηφίσω «ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ», ακούγοντας τους κτύπους από το Μέρος της καρδιάς μου ...!

Μιχάλης Γ. Καριάμης
Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν.
ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΗΣ