«Μπουνάτσες και Φουρτούνες» μια ιστορία σαν τη ζωή μας.
Δευτέρα, 14 Φεβρουάριος 2011
Πλοίο εποχής
Το καινούργιο βιβλίο του καπεταν-Γιώργη Φράγκου, του Αιγνουσιώτη συγγραφέα με την κοφτερή πένα, έχει σαν θέμα, τι άλλο; Τη θάλασσα και τη ζωή των θαλασσινών. Αυτό σε πρώτη ανάγνωση.
Σε δεύτερη όμως, είναι ένα βιβλίο που συστήνω σε όλους να διαβάσουν γιατί μέσα από την πλοκή του θα βρουν πολλά σημεία να ταυτιστούν, πολλές σκηνές για να συγκινηθούν και πολλά για να θαυμάσουν και να μάθουν ακόμα κι αν δεν έχουν καμμιά σχέση με τη ναυτική οικογένεια.
Εγώ όμως έχω. Διαβάζοντας το βιβλίο -που φεύγει σαν νερό, ίσως επειδή ο καπτα-Γιώργης γράφει έτσι απλά όπως μιλάει- δεν μπορεί να μην έρθει στο μυαλό μου η ιστορία των δικών μου. Βάζω στη θέση των πρωταγωνιστών τον πατέρα μου, τους παππούδες μου, τους θείους από τη μια και τη μάνα μου, τις γιαγιάδες κι εμάς από την άλλη. Δεν έχει σημασία που οι ήρωες του καπτα-Γιώργη είναι φανταστικοί. Για καθέναν από εμάς που έχει μεγαλώσει σε ναυτική οικογένεια είναι συγγενείς μας.
Μπουνάτσες & Φουρτούνες
Δεν ξέρω ποια εικόνα έχει ο υπόλοιπος κόσμος για τους ναυτικούς, ίσως τους φαντάζεται σαν κάποιους άξεστους κι αξύριστους τύπους με τατουάζ με γοργόνες στα μπράτσα να μπεκρουλιάζουν σε κάθε λιμάνι μέσα στις μπάρες και να εμφανίζονται σπίτι τους κάθε 5-6 χρόνια. Η, στην πιο μοντέρνα εκδοχή τους, να σουλατσάρουν φορώντας τις άσπρες στολές με το καπέλο, τα σιρίτια και τα χρυσά γαλόνια (σαρδέλες τα λένε) σαν Ευέλπιδες στο «Πλοίο της Αγάπης» και να κάνουν κρουαζιέρες στη Μεσόγειο.
Κανένα από τα δυο δεν ήταν οι γονιοί μας. Όπως είπε
και ο καπεταν – Μιχάλης Καριάμης που προλόγισε το
βιβλίο «Μπουνάτσες & Φουρτούνες» στην επιτυχημένη παρουσίαση που έγινε στο Σύλλογο Φίλων Οινουσσών, το ψωμί του ναυτικού είναι πικρό. Βγαίνει με κόπο, με στερήσεις, με μοναξιά, με αγωνία, με κούραση. "Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα, όλα τα σβήνει..." έλεγε ο θαλασσινός μας ποιητής Νίκος Καββαδίας.
και ο καπεταν – Μιχάλης Καριάμης που προλόγισε το
βιβλίο «Μπουνάτσες & Φουρτούνες» στην επιτυχημένη παρουσίαση που έγινε στο Σύλλογο Φίλων Οινουσσών, το ψωμί του ναυτικού είναι πικρό. Βγαίνει με κόπο, με στερήσεις, με μοναξιά, με αγωνία, με κούραση. "Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα, όλα τα σβήνει..." έλεγε ο θαλασσινός μας ποιητής Νίκος Καββαδίας.
Κάθομαι και σκέφτομαι ότι τον πατέρα μου, τον είχα κοντά μου βία 4-5 χρόνια συνολικά, γιατί όλο έλειπε από το σπίτι για μπάρκο. Παρόλα αυτά τον θυμάμαι πάντα μέσα στη ζωή μας. Και πώς να μην είναι όταν σε κάθε μας βήμα είχαμε τη μάνα μας και τις γιαγιάδες να μας μπουκώνουν με γιουβαρλάκια και να μας λένε: «Φάε το, ο πατέρας σου βουττά στη θάλασσα για να σου το φέρει» (το διπλό «ττ» είναι η προφορά που έκανε ακόμα πιο βαρυσήμαντη την πρόταση). Και πράγματι, παρότι ο πατέρας έλειπε από το σπίτι, ποτέ δεν ήταν απών. Είχε πάντα την έννοια μας κι είχαμε την έννοια του. Ηταν απείρως πιο εύκολο να μιλήσω για τα νεανικά μου προβλήματα στον πατέρα μου στο βιετσέφ (VHF) παρά στη μητέρα μου στο σπίτι!
η Α. Λιγνού με τον Συγγραφέα κ. Γ. Φράγκο
Στο βιβλίο, βλέπουμε να ξεδιπλώνεται όλη η ζωή του Έλληνα ναυτικού, αλλά και του ελληνικού επιχειρηματικού δαιμονίου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η Ελλάδα, μια τόσο μικρή χώρα αποτελεί τόσο σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια Εμπορική Ναυτιλία.
Στο βιβλίο, βλέπουμε να ξεδιπλώνεται όλη η ζωή του Έλληνα ναυτικού, αλλά και του ελληνικού επιχειρηματικού δαιμονίου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η Ελλάδα, μια τόσο μικρή χώρα αποτελεί τόσο σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια Εμπορική Ναυτιλία.
Ένας λόγος της προόδου αυτής είναι ότι δεν ευχόντουσαν «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» όταν έβλεπαν το διπλανό τους να προοδεύει αλλά σκεφτόντουσαν με ποιο τρόπο θα πάρουν μεγαλύτερο καΐκι από την τράτα του γείτονά τους. Πως θα γίνουν καλύτεροι. Και η άμιλλα αυτή έφερε τους απλούς ψαράδες να γίνουν σιγά - σιγά καραβοκύρηδες. Τους ορίζοντες που ανοίγονταν μπροστά τους βλέποντας ξένους πολιτισμούς και τόπους ακονίζοντας την αντίληψή τους και κάνοντας τους ανοιχτόμυαλους και πρωτοπόρους.
Το βιβλίο πρέπει να αναγνωσθεί από όλους και ιδιαίτερα από τους νέους γιατί αποτελεί ισχυρό λαογραφικό υλικό καθώς περνά μέσα από την ιστορία της ναυτοσύνης, τη μετάβαση από τον παλιό τρόπο ναυπηγικής και πλοήγησης στον καινούργιο, αλλά πολύ περισσότερο αποτελεί μια ηθογραφία εποχής που ξεδιπλώνεται θυμίζοντας σε όλους μας πως η γοητεία του ναυτικού επαγγέλματος έχει και τη άλλη της όψη.
Προσωπικά έκλαψα, γέλασα, θυμήθηκα και έμαθα. Ευχαριστούμε πολύ καπετάν – Γιώργη. Και περιμένουμε με αγωνία το επόμενο βιβλίο σας.
Info:
Ο κ. Γιώργης Μ. Φράγκος, γεννήθηκε στις Οινούσσες Χίου το 1940. Σταδιοδρόμησε ως πλοίαρχος στο Εμπορικό Ναυτικό. Από νωρίς ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Άλλα βιβλία του:
- (1997) «Γλωσσάρι της Αιγνουσιώτικης Ντοπιολαλιάς» - Εκδ. Πνευματικού Κέντρου Οινουσσών
- (2003) «Γνώσεις Ναυτιλίας των Πώρων Αιγνουσιωτών Ναυτίλων» Εκδ. Συλλόγου Φίλων Οινουσσών & Ταμείου Ευπραγίας Οινουσσών
- (2006) «Billy the Greek και άλλες Ναυτικές Ιστορίες» Εκδ. «άλφα πι»
- (2007) «Τα Αιγνουσιώτικα Ανάλεκτα» Εκδ. «άλφα πι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου