'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ

                              










     
      Ο Δάσκαλος κ. Χαράλαμπος Σαχτούρης στο βήμα της '' Στοάς του Βιβλίου ''

Το έχω γράψει πολλές φορές και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω .Για εμένα η λέξη «Δάσκαλος» είναι «Θεία» και με συναρπάζει. Θεωρώ ότι η κοινωνία γνώσης που προσφέρουν είναι το ύψιστο λειτούργημα . Υπέρτερο ακόμα και αυτό το οποίο προσφέρουν οι «Ανάργυροι»  ( ; ) της υγείας και της ίασης . Συνειδητά καταθέτω το πιστεύω και την ομολογία μου , από την γνώση και μάθηση , πηγάζουν τα πάντα. Λειτουργός Δάσκαλος, είναι ο πρωταρχικός κλειδοκράτορας  της  γνώσης . Αυτός στον οποίο παραδίδεις ένα απαίδευτο νήπιο ένα κομμάτι ζωντανό κρέας  και το μετατρέπει σε άνθρωπο με νόηση – σκέψη τα οποία έχει την δυνατότητα να τα εκφράσει μέσω της γραφής. Ας μη ξεχάσουμε ποτέ το απόφθεγμα του Μεγαλέξανδρου για τον Αριστοτέλη : Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στον δάσκαλο μου το ευ ζην. Μια και μιλάμε για Δάσκαλους (το γράμμα Δ, πάντα με κεφαλαίο ) θα πρόσθετα πως οι πνευματικοί μας Δάσκαλοι, μας ανοίγουν  το δρόμο για το «Αιώνιο Ζην» . Όλες αυτές οι σκέψεις, ξαναβγήκαν στην επιφάνεια, διαβάζοντας το βιβλίο ή καλύτερα θα έλεγα, κατάθεση ψυχής του εκλεκτού Δάσκαλου κ. Χαράλαμπου Σαχτούρη με τον πρωτότυπο και ασυνήθιστο θα έλεγα τίτλο «Φάε , δάσκαλε... » . Με τον κ. Σαχτούρη, δεν γνωριζόμαστε. Δεν έχουμε κάτσει ποτέ μαζί να ποιούμε έναν καφέ. Απλά, όποτε ήταν δυνατό, τον παρακολουθούσα σε εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε. Με σκλάβωνε ο τρόπος της απαγγελίας του και το χρώμα της φωνής του. Τον θεωρώ, μαζί με την κ. Αθηνά Ζαχαρού – Λουτράρη και τον κ. Γιώργο Χαλάτση, σαν ένα ακόμα εκλεκτό μπόλιασμα πάνω στον ευλογημένο κορμό του Μυροβόλου νησιού μας.  Οι πράξεις του, τον οδηγούσαν με ένα αντρίκιο περπάτημα και την κεφαλή πάντα ψηλά, τρόπο και στάση ζωής, στην καταξίωση . Να γίνει αποδεχτός με αγάπη από την τοπική κοινωνία η οποία σε ένδειξη ευγνωμοσύνης τον ενσωμάτωσε και τον ενέταξε στην χωρία των εκλεκτών μελλών της. Τώρα, αν άνθρωποι  γνωστού κύρους και ήθους, τον εκτιμούν και τον επαινούν, τότε δικαιολογημένα ο κ. Σαχτούρης μπορεί να είναι περήφανος  Διάβασα το βιβλίο και τα ξαναδιάβασα..... Με γύρισε πάρα πολλά χρόνια πίσω. Σε αλήστου μνήμης εποχές. Μαύρες στην κυριολεξία. Με το αφτί του ρουφιάνου κολλημένο σε κάθε πόρτα των μη αρεστών του συστήματος, και με τους καταδότες επί του έργου ώστε να γράφουν την νεότερη ιστορία αυτού του πολύπαθου τόπου. 




          Πρώτος αριστερά μεταξύ των δύο Διδασκαλισσών                              ο γράφων , σε σχολείο του Κορυδαλλού 

Αχ Δάσκαλε ..... Τι μου θυμίζεις ...! Και όμως, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι των ημερών, κάπου αχνά υπήρχε αμυδρά αχνό ίχνος  φωτός που καθημερινά μεγάλωνε για να φθάσουμε μετά από διώξεις ,αγώνες , θυσίες και αίμα στο καθάριο φως της Λευτεριάς. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας  τα να κλαίς. Ποιος να μας το έλεγε απροσκύνητε συνοδοιπόρε  μου πως θα φτάναμε στη σημερινή μας κατάντια. Δάσκαλε, όλοι καταλαβαίνουν ότι πίσω από την Οδύσσεια του πρωταγωνιστή, που τόσο απλά και ανθρώπινα με την γραφίδα σου περιγράφεις, είναι καταγραφή της δικής σου ζωής των δικών σου βιωμάτων. Για μένα, ο λόγος σου είναι «κραυγή απόγνωσης» του χθες που θα ηχεί ως την συντέλεια του κόσμου. Δε θα σταθώ, Δάσκαλε, σε λογοτεχνική αναφορά η σύγκριση του τρόπου που καταθέτεις τα βιώματα σου. Δεν θα παραλληλίσω ή θα ωραιοποιήσω καταστάσεις του χθες με το σήμερα. Δεν αισθάνθηκα ποτέ, την ανάγκη να χαϊδεύω αυτιά να έρπωμαι  και να παίζω τον ρόλο του τσανακογλείφτη. Καταγγελτικός όταν και όπου πρέπει ο λόγος μου.  Δάσκαλε, όσα περιγράφεις από τότε, τίποτα δεν άλλαξε. Για φέρε στο νου σου ποια τζάκια μας κυβερνούσαν τότες..... να στα θυμίσω ; Καραμανλής . Παπανδρέου . Μητσοτάκης. Κεφαλογιάννης. Βαρβιτσιώτης  κλπ , κλπ . Αλήθεια ποια τζάκια και ποια ονόματα διαφεντεύουν και διαγουμίζουν τη ζωή και το μόχθο μας σήμερα ; Αααα....  ναι το μόνο που άλλαξε από τότε  ήταν η τηλεόραση που μπήκε κάποια στιγμή εκείνης της εποχής στη ζωή μας, ασπρόμαυρη. Τώρα την βλέπουμε ψηφιακή (;) και έγχρωμη. Δάσκαλε, ζω και βιώνω σήμερα, από κοντά την πορεία φιλικών μου προσώπων που αθλούνται  κάτω από αντίξοες συνθήκες, στο ίδιο χώρο με τον δικό σου. Κατά πολύ χειρότερες οι εποχές σήμερα.



                     Ο Δάσκαλος κ. Χαράλαμπος Σαχτούρης εν .... δράση ......! 

Το γνωρίζεις καλύτερα από εμένα. Κάπου ήσουν τυχερός. Τουλάχιστον είχες τον σεβασμό των μαθητών των γονιών και όλης της τοπικής κοινωνίας. Μαζί με τον Πρόεδρο τον Παπά και τον Χωροφύλακα, αποτελούσατε τις αρχές του τόπου. Σήμερα, κατάντησαν τον Δάσκαλο, ένα φοβισμένο άτομο χωρίς προσωπικότητα.                                                         Έναν  κακοπληρωμένο υπαλληλίσκο, υπόλογο στο κάθε κομματόσκυλο προϊστάμενο, σχολικό σύμβουλο  ή διευθυντή . Και όχι μόνον αυτό. Ο σημερινός Δάσκαλος είναι υπόλογος στην κρίση και τις ορέξεις  κάθε αδαή –απαίδευτου και αμαθή εκπρόσωπου συλλόγου γονέων και κηδεμόνων. Θυμίζω τον σάλο που ξέσπασε στην εκπαιδευτική κοινότητα και την επίπληξη της Δασκάλας από την διευθύντρια λόγω του γνωστού τραγουδιού «Κεμάλ». Ας θυμίσω ότι το τραγούδι αυτό, αποτελεί  ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης  μουσικής ιστορίας του τόπου μας.  Με υστεραίες - φόβο – απειλές  και καταγγελίες δεν προσφέρουμε τίποτα στη μαθητιώσα νεολαία. Στερούμε κάθε ελπίδα στο αύριο. Δάσκαλε, σαν με πήγε για πρώτη μου φορά η αγράμματη Μάνα μου στο σχολείο, βρήκε την αξέχαστη δασκάλα μου, την ζύγωσε και της είπε ....Εγώ τόφερα στη ζωή, στο χέρι σου είναι να το κάμεις άνθρωπο ..... Για με το καλό για με τη λυγιά. Από πότε έχεις να το ακούσεις αυτό.  Ας συνέλθουμε και ας υψώσουμε τον δάσκαλο στο βάθρο που αρμόζει και του πρέπει. Χωρίς να παραγνωρίζω την αξία και την προσφορά κανενός,  προσωπική γνώμη, ομολογώ, για μένα υπερτερεί ο Δάσκαλος έναντι κάθε καθηγητού μέσης εκπαίδευσης ή πανεπιστημιακού. Τεράστιος ο ρόλος και το λειτούργημα του Δάσκαλου. Ανεπίτρεπτη η σημερινή θέση που τον έχουν κατατάξει. Στο λαούς που σκέπτονται και προγραμματίζουν το αύριο και το καλό του λαού τους, ο ρόλος και η θέση του Δάσκαλου Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι κορυφαίος και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της όλης εκπαιδευτικής πολιτικής τους. 



                    Μαθητές Σχολείου σε κάποιο χωριό της Μάνης 

Δεν θέλω να κουράσω άλλο. Μπορούσα να γράφω και να εγκωμιάζω το όμορφο πόνημα ο χώρος αποτελεί φραγμό. Δάσκαλε Λεβέντη, η ομορφιά είναι απλόχερα δοσμένη σε όλο το βιβλίο . Το ένα κεφάλαιο ποιο όμορφο από το άλλο . Θα σταθώ στον Επίλογο , το κορυφαίο για μένα τμήμα του. Αλήθειες Μεγάλες και Πικρές έχεις το Θάρρος να ομολογείς και να καταθέτεις Δάσκαλε . Πολλά από αυτά αν τα αναλύσεις θα βρεις εύκολα τα αίτια της σημερινής κατάντιας μας. Θέλω ευθαρσώς να δηλώσω την συμπαράσταση μου στις εκδόσεις «άλφα πι» οι οποίες επιμελήθηκαν αυτό το βιβλίο κόσμημα και αποτελούν καμάρι κάθε Χιώτη.            


                   Από τις εκδόσεις "αλφα πι "             

Χωρίς να είμαι άμοιρος των ευθυνών για τις εσφαλμένες επιλογές μου, με θάρρος ομολογώ πως μετά από αλλεπάλληλες απογοητεύσεις και προδομένους αγώνες η μόνη επανάσταση που πιστεύω, ευαγγελίζομαι και αναμένω είναι αυτή που θα χαρίσει σε όλο το λαό καλή μόρφωση και γνώση.  Δυστυχώς δεν νομίζω πως θα την προλάβω όχι μόνον εγώ , αλλά ούτε τα εγγόνια των εγγονιών μου .    Μέσα στη γνώση είναι κρυμμένη η αλήθεια. Μέσα στον φόβο φωλιάζει το ψέμα. Οι έννοιες και οι αξίες που μας δίδαξες, κληρονομιά της ψυχής μας.                                                                                  
Μπροστάρη Δάσκαλε σε ευχαριστώ για την Κατάθεση Ζωής που μας κοινώνησες


Μιχάλης Γ. Καριάμης

Συνταξ. Πλοίαρχος Ε. Ν.








Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ




                      







Ας αγωνιστούμε ώστε να σταματήσουμε  επιτέλους την παιδική κακοποίηση ...!

                                                
       
Καλημέρα σε Όλες και  Όλους σας . Δεν νομίζω ότι έχετε ανάγκη να σας τονίσω πως πρέπει  να αγαπάμε όσο ποιο πολύ μπορούμε τα παιδιά μας.   Μη ξεχνάτε ότι στο τέλος,  μόνον αυτά θα μείνουν κοντά  μας για  να ζεσταίνουν στην καταιγίδα των γηρατειών. Αδερφές μου και Αδέρφια μου, ας μη ξεχνάμε πως το μόνο που ζητάνε από εμάς τα παιδιά , είναι η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ, τίποτα άλλο. Ας τους την χαρίσουμε απλόχερα.                        Προ ολίγων ωρών, διάβασα σε μια ομάδα του facebook, ένα κείμενο λίγων γραμμών. Δεν γνωρίζω αν είναι πραγματική ιστορία ή όχι . Με συγκλόνισε ως τα βάθη της ψυχής μου ...... Από τη φρίκη ένοιωσα αδύναμος για κάθε τι.  Σας παραθέτω το τραγικό κείμενο ως έχει  :

«Ήταν ένα κοριτσάκι 6 χρονών και λέει στην μητέρα του: Μαμά κοίτα, έγραψα με το κραγιόν στο σεντόνι! Πάνω στον θυμό της η μητέρα αρχίζει και χτυπάει το κοριτσάκι τόσο βίαια που λιποθύμησε και έμεινε αναίσθητο! Αμέσως συνειδητοποιεί τι έκανε και λέει: Σε παρακαλώ μωρό μου άνοιξε τα μάτια σου! Μάταια όμως, η καρδούλα της έχει σταματήσει για πάντα! Τότε γυρίζει και βλέπει το σεντόνι που έγραφε:
"Σ' αγαπώ Μανούλα" »

Τι τραγικό Θεέ μου ......... !!!

Σύμφωνα με τα ζωντανά παραδείγματα της ζωής, η  παιδική κακοποίηση, είναι μια νοσηρή  κατάσταση, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα,  τρομακτικές  συνέπειες  για τον παθόντα. Οι συνέπειες της κακοποίησης , θα τον ακολουθούν δια βίου, με δυσάρεστα αποτελέσματα  για την  μετέπειτα ζωή του παιδιού ή των παιδιών του. Θα διαπλάσει, με αυτό τον τρόπο, έναν άνθρωπο ή ανθρώπους οι οποίοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν  τεράστιες δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές φάσεις  της ζωής τους. Θα δημιουργήσει  ανθρώπους με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις. Ανθρώπους οι  οποίοι θα δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν ακόμα και τα μέλη της δικής τους οικογένειας .Ανθρώπους με έντονες παρεμβατικές τάσεις οι οποίοι θα ρέπουν προς την κάθε είδους κατάχρηση .  Το πιθανότερο αυτοί οι άνθρωποι να  εμφανίζουν, αγχώδης διαταραχές . Να  διακατέχονται σε όλη τους τη ζωή από κατάθλιψη, αίσθημα καταδίωξης και προβλήματα προσαρμοστικότητας. Οι επιστήμονες τονίζουν πως , οι άνθρωποι που υπέστησαν κακοποίηση στα παιδικά τους χρόνια, το πιθανότερο είναι όταν φέρουν παιδιά στον κόσμο, να προβαίνουν και   οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών τους  όταν ενηλικιωθούν. Ας φροντίσουμε λοιπόν να μην κάνουμε και άλλους δυστυχισμένους στον κόσμο.
Αυτή η «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» είναι Ενάντια σε κάθε κακοποίηση, σωματική ή ψυχολογική σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητου ηλικίας, χρώματος , θρησκείας ή εθνικότητας και να μας κάνει συνειδητούς πολίτες με ανοχή , αλλά κυρίως  «Αγάπη» προς τον συνάνθρωπο μας.                  
Ας φροντίσουμε λοιπόν να γίνουμε κήρυκες του καλού και της παγκόσμιας κατανόησης.







Ευχαριστώ για την προσοχή σας

Μιχάλης Γ. Καριάμης
  {Καριαμομίχαλος}
Συνταξ. Πλοίαρχος Ε. Ν.  










Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ....
















Αδέρφια μου κάπου διάβασα και σας το μεταφέρω πως η ζωή είναι  :



Αδέρφια μου κάπου διάβασα και σας το μεταφέρω πως η ζωή είναι  :
ΑΓΑΠΗ                 -   Νιώσε την
ΕΡΩΤΑΣ               -   Απόλαυσε τον
ΕΥΚΑΙΡΙΑ            -   Άρπαξε την
ΕΥΛΟΓΙΑ             -   Δέξου  την
ΕΥΤΥΧΙΑ              -   Ζήσε την
ΘΗΣΑΥΡΟΣ         -   Διαφύλαξε τον
ΙΔΕΑ                      -   Εφάρμοσε την
ΚΑΘΗΚΟΝ          -   Ανάλαβε το
ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ      -   Κοίτα τον κατάματα     
ΜΙΖΕΡΗ                -    Ανάτρεψε την  
ΜΥΣΤΗΡΙΟ          -   Εξερεύνησε το
ΟΜΟΡΦΙΑ            -    Θαύμασε  την
ΟΝΕΙΡΟ                -    Κάντο αληθινό
ΠΑΙΧΝΙΔΙ             -     Λάβε μέρος
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ       -    Ρισκάρισε το
ΠΙΚΡΑ                   -    Ξεπέρασε την
ΤΡΑΓΩΔΙΑ            -    Αντιμετώπισε την
ΥΜΝΟΣ                 -    Τραγούδησε την
ΥΠΟΣΧΕΣΗ         -    Τήρησε την
ΧΑΔΙ                       -    Χάρισε το
ΧΑΜΟΓΕΛΟ        -     Σκόρπα το    
ΩΡΑΙΑ                    -    Ζήσε την

Πολλοί  λένε πως η ζωή είναι μικρή.....Μεγάλο δίκιο έχουν , γι αυτό αδέρφια μου σπάστε τους κανόνες, τρέξτε  αντάμα της. Να χαιρόσαστε  το κάθε λεπτό ....την κάθε στιγμή. Απολαύστε την όσο το δυνατόν περισσότερο ....Χορτάστε την μέχρι κορεσμού ...  Και μια πατρική συμβουλή προς όλα τα νέα παιδιά και όχι μόνον .......  «Να αγαπάς ειλικρινά αλλά  να ....  φιλάς αργά.»


                         Επικούρειος Ευδαιμονιστής




               {επιλεγόμενος  και «Καριαμομίχαλος»}








Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ;










       

Για μια ακόμα φορά, θα δώσω το δικαίωμα σε  «άσπονδους φίλους μου», να με αποκαλέσουν «Γκρινιάρη» και «Γρουσούζη» και δε θα έχουν άδικο . Τρόπος και στάση ζωής να μη κολακεύω τους ισχυρούς . Χαρά μου πάντα να προβάλω πράξεις  άγνωστων μα «Μεγάλων Ανθρώπων».   Το ότι έχουν σπάσει τα νεύρα μου, το γνωρίζω . Γνωρίζω όμως καλά ότι δεν φταίω εγώ για την κατάσταση  μου. Για πολλοστή  φορά, τον τελευταίο  καιρό, οι πολιτικοί ταγοί, μας έδειξαν περίτρανα ότι ζούμε σε ένα διαρκές αλαλούμ . Μια συνεχή τσαπατσουλιά με σπασμωδικές  κινήσεις απόγνωσης,  χωρίς λογική και προγραμματισμό.  Αλήθεια τι κρύβει , πίσω του, το όλο «Μπάχαλο» της ΕΡΤ ;  Οι κυβερνητικοί προφεσόροι, κατάλαβαν πως με τις αχαρακτήριστες  και αψυχολόγητες πράξεις  τους, κατάφεραν να βρεθούν αντιμέτωποι με έναν ολόκληρο λαό ο οποίος ήθελε και απαιτούσε την εξυγίανση ; Σε μέρες και ώρες κρίσιμες, με όλους μας να στενάζουμε κάτω από αβάσταχτους φόρους και παγκόσμιους πρωταθλητές την ανεργία , αυτοί  περί άλλων τυρβάζουν . Αντέχαμε σε τέτοια κυβερνητική κρίση;  Συγχωρέστε με το αδαή ......Δεν το έχω καταλάβει και μ’ αυτή την απορία θα φύγω από τη ζωή, αυτοί προσπαθούν για το καλό μας ;  Και μετά ήρθε ο ανασχηματισμός ...... Ω τι θαύμα Θεέ μου ! Βλέποντας τα νέα πρόσωπα των υπουργών, άθελα μου μειδιώ πονεμένα.  Σκέπτομαι και κουνώ απογοητευμένα την κεφαλή μου, αυτό δηλαδή είναι το νέο ΠΑΣΟΚ.....;  Αυτή είναι η ΝΔ......;  Δεν υπάρχουν δηλαδή σε αυτή την  παράταξη νέα ικανά στελέχη παρά μόνον οι γόνοι των Μεγάλων τζακιών .....; Σαν φανατικός τοπικιστής , ρωτώ τον πρωθυπουργό. Τον  Κώστα Μουσουρούλη, τον μόνο διασωθέντα της παντελώς άχρηστης κυβέρνησης του  Κ. Καραμανλή, γιατί από μιας αρχής δεν τον υπουργοποίησε στο πόστο που τότε  διέπρεψε ;  Αλήθεια, απασχολεί τον κάθε πολίτη ή είναι πρόοδος και βήμα προς τα εμπρός,  το να γίνονται  δηλώσεις , τύπου Βορίδη,  εξ αμφοτέρων  των συμμετεχόντων στην συγκυβέρνηση  για φταίξιμο των  Α. Παπανδρέου  ή  Κ. Καραμανλή;   Βιώνουμε την καθημερινή  απειλή του κοψίματος Μισθών και Συντάξεων να υπερίπταται της κεφαλής μας.  Ο Αδαής , ρωτώ. Γιατί δεν κάνουν  όπως τους λέει επιτακτικά η τρόικα, να φορολογήσουν  τους έχοντες και κατέχοντες; Πόσο καιρό θα μας «δουλεύουν» με τη Λίστα Λαγκάρντ κι τόσα άλλα τα οποία προσβάλουν τη νοημοσύνη μας ; Αδέρφια μου, δεν φταίνε  αυτοί . Ούτε γνώσεις  έχουν για τίποτα παραπάνω ούτε  πολιτική βούληση  έχουν στο να ακουμπήσουν το μεγάλο κεφάλαιο και τους συμπλέοντας με αυτό.  Απλά μας δείχνουν έμπρακτα, όλα αυτά τα χρόνια ότι  μόνο για τη βουλευτική τους έδρα νοιάζονται και όχι  για την ύπαρξη μας. Το γνωρίζω και το γνωρίζετε όλοι σας, ένας απλός συνταξιούχος του αρμυρού και πικρού μόχθου είμαι, τίποτα παραπάνω . Οι γνώσεις μου για την οικονομία μηδαμινές, απλά ρωτώ Για το καλό μας, κόβουν συντάξεις και μισθούς; Για το καλό, απολύουν τα παιδιά μας ; Για το δικό μας καλό κλείνουν εργοστάσια, νοσοκομεία και σχολεία..... Α , ναι . Ανάπτυξη είναι το να κτίζεις φυλακές στη Χίο ! Μιλώ για το Μυροβόλο νησί μου και  ένα χαμόγελο περηφάνιας, χαράζει στα χείλη μου . Δημοσίευμα της εφημερίδας  «ΠΟΛΙΤΗΣ», αναφέρει το απίστευτο κατόρθωμα , μιας ορφανής μαθήτριας  των Διευχών της Χίου, ένα από τα οχτώ παιδιά μιας ηρωίδας Μάνας.  Μιας οικογένειας η οποία, κόντρα στους καιρούς, εξακολουθεί να φυλάει Θερμοπύλες στην ανατολική εσχατιά της νησιωτικής Ελλάδας μας και να διδάσκει  Ήθος και Αξίες.  Αξίες ξεχασμένες στους βολεμένους και τους καλοπερασάκηδες των σαλονιών . Πιστέψτε με. Δακρύζω από χαρά και περηφάνια . Όχι μόνο για αυτή τη συγκεκριμένη οικογένεια αλλά  για τους  φτωχούς και ταπεινούς  ανθρώπους  οι οποίοι τιμούν με την πολύτιμη  φιλία τους την μηδαμινότητα μου . Άμεση η αντίδραση στην ανάγνωση του δημοσιεύματος. Άνθρωποι του μόχθου και της στέρησης, ζήτησαν να προσφέρουν ώστε να καταστεί δυνατή η επιβίωση και η συνέχεια των σπουδών της στην αφιλόξενη και πανάκριβη Αθήνα. Αλήθεια οι Χιακοί Σύλλογοι οι διάφοροι φορείς και ιδρύματα τι κάνουν και πως μπορούν να βοηθήσουν σε τέτοιες περιπτώσεις;  Οι πλούσιοι  συμπατριώτες μας και ειδικά οι εφοπλιστές με τι έργα αλληλεγγύης  δηλώνουν την παρουσία του; Ας το καταλάβουν όλοι ....Τα ράσα δεν έχουν τσέπες . Μια υστεροφημία συνοδεύει το όνομα  καθενός μετά το βιολογικό τέλος της ζωής μας, τίποτα άλλο.  Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν γνωρίζω την οικογένεια που μας κάνει υπερήφανους.Δεν ζήτησαν από κανέναν βοήθεια ούτε αρωγή ειδικά από εμένα.Τις αντιδράσεις των φίλων και τον αλτρουισμό τους προβάλλω Ας είναι καλότυχη η νεαρή φοιτήτρια.  Ας ευχηθούμε , όλοι μας, να τιμήσει με την  παρουσία της την μεγάλη λίστα των Χιών επιστημόνων.  Ο αδαής και αμαθέστατος γέρο γρουσούζης και γκρινιάρης, απλά ρωτώ , χωρίς να περιμένω απάντηση, γιατί την γνωρίζω ...... Αντέχουν της συγκρίσεως  οι πράξεις όλων αυτών των  «επώνυμων » με την «άσημη» πολυμελή ποιμενική οικογένεια των Διευκών της Χίου ..;  Άλλο ένα παράδειγμα  που μας κάνει περήφανους σαν Έλληνες .

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν.