'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ ΠΟΥΛΗ









                          ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ  

(Πανηγύρι στην Παναγιά Δέσποινα της Αμανής)


«Η Παναγιά η Δέσποινα της Αμανής αστέρι,
ειν  αδερφάτο Ποταμιάς κι ο κόσμος το ξέρει.
Τρεις γενεές το αποτελούν, παράδοη το λέει,
Καρυάμηδες, Πουπάληδες και Κουτσοβασιλαίοι.
Τώρα, το πότε χτίστηκε, κανένας δεν το ξέρει.
Τότε δεν σκέφτηκε κανείς γραπτώς να τ’ αναφέρει.
Ω Παναγιά μου, Δέσποινα, μεγάλο τ’ όνομα σου !
Βήμα δεν κάνω στη ζωή χωρίς το θέλημα σου.»


Δημήτρης Μαρκ. Πουλής - Κων/νος Μουτάφης  - Γεώργιος Πούπαλος (Καλούπας)

Στα μικρά και νεανικά μου χρόνια, θυμάμαι, προφανώς όπως και ποιο παλιά, οι πανηγυριώτες πήγαιναν στα πανηγύρια της Δεσποίνους, στις 8 Σεπτεμβρίου, με τα ζώα. Μετά τη Θελία Λειτουργία σε δυο μαντροκάλυβα και ένα ξεσκέπαστο που υπήρχαν εκεί, ψηνόταν το πανηγυριώτικο φαγητό. Νερό κουβαλούσαν οι επίτροποι την παραμονή, μόνο για της ανάγκες του φαγητού. 



Το φαγητό πάντα κατσικοπίλαφο και κοκκινιστό με πατάτες ή ρεβίθια πιλάφι με τηγανητό μπακαλιάρο αν η ημέρα ήταν Τετάρτη ή Παρασκευή. Το σερβίρισμα γινόταν σε πιάτα πήλινα. Ο κόσμος καθόταν όπου ήθελε, επειδή δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις. Τα μικρά παιδιά, κι εγώ θυμάμαι, παίρναμε σταμνάκια από το χωριό και πηγαίναμε στις κοντινότερες μικροπηγές, τα γεμίζαμε νερό και πουλούσαμε σους πανηγυριστές μια ή δυο δεκάρες το κύπελλο, ανάλογα με την αξία του νομίσματος.



Κάποια στιγμή άρχιζε ο χορός, εκεί στο ανώμαλο έδαφος , μέχρι να σκοτεινιάσει. Μετά κατέβαιναν στο χωριό και συνέχιζε η διασκέδαση μέχρι και τη δεύτερη μέρα και όσο υπήρχε διάθεση. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν ξεκινά ο χορός από το μεσημέρι όπως παλιά αλλά γίνεται το βράδυ στο χωριό.  Προ τριάντα πέντε περίπου ετών, όταν φτιάχτηκε ο αυτοκινητόδρομος, κτίστηκαν εκεί εγκαταστάσεις από τσιμέντο. Πρώτος τεχνίτης εμφανίζεται ο Δημήτρης Εμμ. Καρυάμης, ύστερα ο Σωτήρης Βασιλ. Πούπαλος . Έφτιαξαν  μεγάλα τσιμεντένια υπόστεγα, τραπέζια και καθίσματα από τσιμέντο, κανονικό μαγειρείο, αποθήκη και μεγάλο ντεπόζιτο νερού, το οποίο γεμίζουν από τις παραμονές οι επίτροποι, για όλες τις ανάγκες του πανηγυριού. Μετά συμπλήρωσε έργα ο Μανώλης Ιωάννου Καρυάμης, μέχρι και τουαλέτα. Πριν είκοσι πέντε χρόνια περίπου, με τις ίδιες διαδικασίες, γίνεται και άλλο πανηγύρι στον ίδιο τόπο, στις 23 Αυγούστου, για τα Εννιάμερα, επειδήγια πολλούς από τους παραθεριστές της περιοχής, τελείωνε ο χρόνος  των διακοπών και δεν μπορούσαν να παρευρίσκονται στο κανονικό πανηγύρι στις 8 Σεπτεμβρίου. 



Έτσι γίνονται δυο πανηγύρια με μεγάλη συμμετοχή και φαγητό. Στο νότιο μέρος έχουν φυτέψει πευκάκια και άλλα δέντρα και πιο ψηλά, κι έχουν προοδεύσει πάρα πολύ. Αυτά όλα, με τη βοήθεια και των συλλόγων των Ποταμούσων Αττικής και Χίου και όλων των κατοίκων της Ποταμιάς. Σε αυτά τα έργα, δούλεψα κι εγώ. Προτού φτάσει το ηλεκτρικό ρεύμα εκεί, ο Μιχάλης Νικολ. Καρυάμης, που διαμένει στον Καναδά, είχε δωρίσει μια γεννήτρια ηλεκτρικούρεύματος για τις ανάγκες του πανηγυριού σε φωτισμό και ήχο. Η γεννήτρια αυτή έχει μεταφερθεί και λειτουργεί για τον Άγιο Αντώνη της Παλιάς Ποταμιάς. Στη διάρκεια αυτή των πανηγυριών υπήρχαν και ευχάριστες στιγμές, με αστεία , τα οποία αναφέρονται  μέχρι σήμερα. Αυτά τα γράφω με σκοπό να ενημερώνονται οι μεταγενέστεροι.

3 Σεπτέμβρη 2013

Δημήτρης Μαρκέλλου Πουλής







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου