'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΛΙΓΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΡΩΤΑ









Το εξώφυλλο του βιβλίου 

Κάτι το αναπάντεχο, με υποχρέωσε άρον – άρον  να φύγω από το Μυροβόλο νησί μου. Στενάχωρες ώρες. Ένα κακό όμως δεν μπορεί να ακολουθεί ένα άλλο. Ένοιωθα άβολα να μη γράψω δυο λόγια για μια από τις ποιο όμορφες βιβλιοπαρουσιάσεις  που απόλαυσα στη ζωή μου. Η γραφή μου δεν κρύβει καμιά υπερβολή και δεν έχει σκοπό προβολής ενός φίλου. Για τον άνθρωπο που θα σας πω, δεν έχω ανταλλάξει ούτε δυο καλημέρες που λέει ο λόγος.  Μιλώ για το αφιέρωμα  ζωής «Ενθύμιο 1967 - 1969», του κ. Ελευθερίου Πυκνή, των εκδόσεων  «αλφα πι», οι οποίες κόντρα στους άσχημους  καιρούς εξακολουθούν να κοσμούν την Χίο του πολιτισμού και των γραμμάτων με καινούργια υπέροχα βιβλία – κοσμήματα.  Πιστέψτε με,  οι ποιο πολλοί των παρευρισκομένων , πριν την έναρξη της εκδήλωσης, ο ένας μας, κοιτούσε τον άλλο  με απορία και προβληματισμό για του τι  θα ακούσουμε. Ο Χώρος  Της καφετέριας «ΗΩΣ», στην Δασκαλόπετρα του Βροντάδου,  που επιλέγει για την παρουσίαση, εκ των πραγμάτων απεδείχθη ο ιδανικός για την περίσταση.  Άκρως ειδυλλιακός και  συνάμα μαγευτικός.   



Το πάνελ της βιβλιοπαρουσίασης 

Ήταν από τις λίγες φορές που τα πάντα ακολούθησαν το πρόγραμμα, χωρίς καμιά καθυστέρηση.  Από την πρώτη στιγμή, δέσποσε του βήματος  ο σε όλους γνωστός, «Λευτέρης».  Ευθυτενής, κομψός  και όμορφος , ακόμα και σήμερα, μονοπώλησε κυριαρχικά στο χώρο.  Τα μάτια και η προσοχή όλων, στραμμένα επάνω του.  Δεν άφησε περιθώρια του να ασχοληθεί ή να αφαιρεθεί ο νους σου με κάτι άλλο.  Όχι δεν ήταν αυτό που περιμέναμε. Δεν ήταν η πασπαλισμένη με ζάχαρη , πονεμένη και δακρύβρεχτη μελό ιστορία, ενός ακόμα, ερωτευμένου  ανθρώπου. Ενός ρομαντικού    που άφησε τον πόνο και την αγάπη του να αποτυπωθεί στο χαρτί.  Ήταν κατάθεση ψυχής, δυο ερωτευμένων παιδιών μιας τόσο κοντινής μα τόσο ξέμακρης εποχής . Της εποχής που όλο το ακροατήριο  έζησε έντονα. Των τότε ανέμελων  παιδιών, που  θυμάται , παραλληλίζοντας τις εποχές  νοιώθοντας  το τεράστιο και βαθύ χάσμα  του  τότε με το σήμερα.  Όχι δεν ήταν μελιστάλακτα λόγια ενός ακόμα  ανθρώπου που ήθελε να χρηστεί «Συγγραφέας». 



ο κ. Ελευθέριος Πυκνής 

Ήταν  θέμα για προβληματισμό  αλλαγής νοοτροπίας , ηθών και τρόπου σκέψεως ενός ολόκληρου λαού που μέσα σε λίγες δεκαετίες, αλλοιώθηκε τόσο, όσο δεν αλλοιώθηκε στα χιλιάδες χρόνια της ύπαρξης του. Με πρωτόγνωρη  χαρά,  διαπιστώσαμε έναν χαρισματικό ομιλητή. Μια δυναμική προσωπικότητα  που με την δύναμη και την ενέργεια που ακτινοβολούσε, μάγεψε τους πάντες . Επιθετικός – Παραστατικός  και αποδεικτικός ο λόγος του. Τεράστια η αύρα που σκόρπισε η παρουσία του. Όχι, δεν ήταν κάτι το οποίο είχε δουλέψει ή  του είχαν υποδείξει να το κάνει. Κάτι το  υπερβολικό  ή το εξεζητημένο . Ήταν αυτός ο ίδιος . Ο πραγματικός  αυτός του. Ήταν ο πασίγνωστος  «Λευτέρης». Σε λίγους ανθρώπους  έχω διαπιστώσει το  παρόμοιο χάρισμα λόγου.  Να σε συναρπάζει ο συνομιλητής  όχι με βαρύγδουπα λόγια και θεωρίες  αλλά με τον απλό λόγο του. Αυτός ήταν εκείνη τη βραδιά ο Λευτέρης. Μάγεψε το ακροατήριο του, εξιστορώντας  από τα τρίσβαθα της ψυχής του  την ιστορία της αγάπης του. Την ιστορία της ζωής του από τότε που γεννήθηκε μέχρι εκείνο το φανταστικό βράδυ της παρουσίασης. Βασικά η γραφίδα μου, χωλαίνει στο να περιγράψει καταστάσεις και συναισθήματα, για αυτό και σταματώ εδώ.  Θα ήθελα να τονίσω την παρουσία , στο πάνελ,  του κ. Ιωάννη Αυγουστή . 



 ο Σεβαστός Ιατρός κ. Ιωάννης Αυγουστής

Άτυχοι  όσοι δεν παραβρέθηκαν, ώστε να ακούσουν τα λίγα μα μεστά ουσίας λόγια του. Λόγια με ιδιαίτερο βάρος και αξία αντάξια της φήμης του ανδρός  που τα κατάθεσε. Χάρισμα το να λες  και να αφήνεις να γίνουν κατανοητές  έννοιες  τεραστίων διαστάσεων με τόσο λίγα λόγια. Προσωπικά σας ευχαριστώ  σεβαστέ μου κ. Αυγουστή για αυτά που άκουσα. Με συγκλονίσατε, όπως και όλους όσους είχαν εκείνη τη βραδιά την καλή τύχη να τιμήσουν με την παρουσία τους, μια των ωραιότερων Βιβλιοπαρουσιάσεων . Σε κάποια στιγμή δε και ενώ η κατάθεση ψυχής  του «Λευτέρη» ήταν στην κορύφωση της,  ο πνέον άνεμος  ήταν τόσο ισχυρός που το θρόισμα των φύλων των δέντρων , κάτω από τα οποία λάβαιναν χώρα τα δρώμενα , κάλυψε την κατάθεση  της εξιστόρησης  του μεγάλου έρωτα της ζωής του, χαρίζοντας μοναδικά αισθήματα στους τυχερούς της βραδιάς.Το μικρό ακροατήριο, βασικά αποτελούσαν συμμαθήτριες  της αλησμόνητης γυναίκας του μαζί με τους άνδρες , τα παιδιά και τα εγγόνια τους. 



οι κκ. Καλογεράκης- Σαλιάρης - Κοκαλιάδης - Ψαλτάκης - Μελαχροινούδης - Μυριαγκός - Όρθιος ο γράφων  (Μ. Καριάμης)

Μια εκλεκτή ομάδα ανδρών, στο πλείστον Καλλιμασιώτες  αποτελούμενη από τους κκ Π. Καλογεράκη – Π. Σαλιάρη – Γ. Κοκαλιάδη  - Ψαλτάκη  - ΔΣ. Μελαχροινούδη – Β.Μυριαγκό.  Τιμούσε με την παρουσία του την εκδήλωση ο πρόεδρος του ΦΟΒ κ. Πολύδωρος Στείρος και οι  εκδότες κ.κ. Ευ. Ρουφάκης του περιοδικού ''ΔΑΦΝΗ'' και Ι. Παληός των εκδόσεων «αλφα πι».  Με  βαριά καρδιά πήραμε καθένας τη στράτα μας. Όμως δεν τελειώσαμε εκεί. Σε όλη τη διάρκεια της επιστροφής, η σύζυγος μου, όρχησε τη δική της βιωματική περιγραφή  μια και ήταν είχε ζήσει την παραμυθένια ιστορία του μεγάλου έρωτα των δυο παιδιών.  Την άλλη ημέρα το σπίτι μας γέμισε με φίλες και συμμαθήτριες τους, μάρτυρες αυτής της τόσο όμορφης εποχής της νιότης τους. Τους καθησύχασα σαν τους είπα πως η ιστορία θα  Έχει συνέχεια με την προ – αναγγελθείσα έκδοση και δεύτερου βιβλίου. 



Ο γράφων (Μ.Καριάμης) μαζί με τους εκδότες κ. Ι. Παληό (Εκδόσεις '' αλφα πι'') και τον κ. Ευ. Ρουφάκη (Εκδόσεις '' ΔΑΦΝΗ ' ')

Προσωπικά, έμεινα με την απορία και το παράπονο που κάποτε ένοιωσα και εγώ …… Γιατί ο θάνατος να χωρίζει δυο αιώνια ερωτευμένες υπάρξεις  .                                                                                               Καλό κουράγια και συνέχεια Λευτέρη
Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος  Ε.Ν.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου