'' ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ '' . Μιχάλη Γ. Καριάμη

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

ΤΑ ΄΄ ΚΑΡΤΙΝΙΑ'' ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΙΟΥ








Το απόγευμα της Κυριακής, στον αύλειο χώρο του Σχολικού κέντρου  Καρδαμύλων, όσοι τυχεροί έλαχαν εκεί , και δεν ήταν λίγοι, έζησαν μια όμορφη εκδήλωση που διοργάνωσε ο «Φιλοπρόοδος Όμιλος Καρδαμύλων». Σκοπός της εκδήλωσης ήταν παρουσιάζοντας το βιβλίο «Καρτίνια», να τιμήσει τον ακούραστο εργάτη του πολιτισμού και συγγραφέα καπετάν Χρήστο Γ. Μιχαλιό. Άνθρωπο - Πηγή γνώσης και κινητήριο δύναμη, κάθε τι καλού στο χωριό τους. 

καπετάν Χρήστος Μιχαλιός

Η δραστήρια πρόεδρος του Φ.Ο.Κ κ. Ειρήνη Βλήτα είχε σχεδιάσει ένα πλάνο, ώστε οι καλοί φίλοι και γνώστες του καπετάν Χρήστου και του έργου του να είναι αυτοί που θα μίλαγαν. Δυστυχώς παρά την θέληση του, δεν κατάφερε να είναι αντάμα με την αδιαίρετη παρέα μας. Η Πρόεδρος του ΦΟΚ, με τον χαιρετιστήρια ομιλία της, κήρυξε την έναρξη της υπέροχης εκδήλωσης την οποίαν τιμούσαν ο βουλευτής Χίου κ. Ανδρ. Μιχαηλίδης. Ο Στρατιωτικός Διοικητής της περιοχής και πλήθος ανθρώπων. Η Αξιολογότατη κ. Δέσποινα Γέμελου, με έναν εμπεριστατωμένο και μεστό ουσίας λόγο, προσδιόρισε και ανέλυσε το έργο του τιμώμενου συγγραφέα. 




Οι κυρίες των Καρδαμύλων

Ακούστηκαν ποιήματα  από νεαρές κυρίες συνοδευόμενα με επίκαιρο φωτογραφικό υλικό. Συνέχεια στην παρουσίαση έδωσαν ο λόγιος αδερφός μας Μανώλης Φύσσας Μηχανκός Ε.Ν. και ο γράφων.


Μ΄Καριάμης - Χρ. Μιχαλιός - Εμμ. Φύσσας


Παραθέτω τον λόγο μου που αντανακλά και καθρεφτίζει την αγάπη και την εκτίμηση στο έργο μα και στο πρόσωπο του :
« Η Φιλία μας, χάνεται στο χρόνο ..... Αν θυμάμαι καλά, η αρχή της γνωριμίας μας,  έγινε μέσω ραδιοτηλεφώνου,    σε κάποια ράδα. Τα πλοία μας  περιμέναν για φόρτωση. Το δικό μου,  κοσμούσε με την παρουσία του κοινός φίλος, ο Μανώλης Φύσσας. Εραστής και αυτός της θάλασσας και της γραφίδας.  
Αξέχαστες ημέρες  και θύμισες.
Συνάδελφοι, από άλλα Ελληνικά βαπόρια, περίμεναν ανυπόμονα, πότε θα ανέβει ο καπετάν Χρήστος  στη γέφυρα του πλοίου για να ακούσουν τον καθάριο και στιβαρό λόγο του.
Πολλές φορές διάβαζε δημοσιευμένα κείμενα του. Θαυμάζαμε τη δύναμη του μυαλού και της γραφίδας  του . Ήταν η εποχή που μαζί άλλα παιδιά των Καρδαμύλων αποτελούσαν ένα φανταστικό πυρήνα ενέργειας και δημιουργίας του Φιλοπρόοδου Συλλόγου τους, κοινωνώντας το όνειρο.  




Λάτρεις και οι δυο του τόπου μας, των παραδόσεων και της ιστορίας του, δεν χάσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη.   Αμέτρητες οι ώρες που αναλώσαμε περπατώντας στα Κοίλα στον  Κουλαλά και  στην  παράλια περιοχή.
Τις ώρες της ανάπαυλας, απάγγελε ξεχασμένα μεσαιωνικά τραγούδια της Χίου.Κινητή βιβλιοθήκη  και πηγή γνώσης για την μεγάλη σε έκταση περιοχή των Καρδαμύλων.
Πιστεύω πως δεν θα υπάρχει σπιθαμή γης που να μη την έχει εξερευνήσει .Αξέχαστες θα μείνουν οι περιγραφές του από τα Θεόκηπα. Το Ρημόκαστρο  και την Ελληνόστρατα .

ΚΑΡΙΑΜΗΣ - ΜΙΧΑΛΙΟΣ - ΦΥΣΣΑΣ 

Η αγωνία μου για να μη χαθεί αυτή η πολύτιμη γνώση, με έκανε πιεστικό απέναντι του, στο να καταγράψει και να εκδώσει  κόπους και έρευνες  μιας ολόκληρης ζωής. Χαράς ευαγγέλιο το πρώτο του βιβλίο «ΤΑ ΚΑΡΔΑΜΥΛΑ  ΑΝΑ ΤΟΥΣ  ΑΙΩΝΕΣ».  Του άνοιξε διάπλατα τη στράτα που βάδισαν τόσοι σημαντικοί άνθρωποι του πνεύματος.


                     
Τα Καρδάμυλα ανά τους Αιώνες . Το βιβλίο του καπετάν Χρήστου Γ. Μιχαλιού 


Δεν είναι τυχαία η τεράστια  προσφορά αυτού του παραδείσια προικισμένου τόπου και των ανθρώπων του στα γράμματα. Από τους Μεγάλους   Συκουτρή . Ζολώτα. Βίο. Σαρικάκη. Μαδιάδες. Αδαμάντιο Λεμό. Τους Όσιους Νικηφόρο και Άνθιμο. Στους καπετάν Άγγελο Αγγελιδάκη. Καπετάν Νικόλα Φύκαρη. καπετάν Αλέκο Καραμούζο, καπετάν Κώστα Φράγκο καπετάν Χρήστο Μιχαλιό καθώς και τις κυρίες Πόπη Χαλκιά – Στεφάνου . Ευαγγελία Παπαζή και όχι μόνο. Φυσικά και δεν μπορώ αναφέρω  λόγω χώρου τον μακρύ  κατάλογο   των προικισμένων Καρδαμυλιτών οι οποίοι άφησαν έργο και   υποθήκη αγάπης για αυτό τον τόπο. Ας με συγχωρέσουν.




Αρκετές φορές, αναρωτήθηκα  αν η Ελληνική Παιδεία στο πρόσωπο του καπετάν Χρήστου , έχασε έναν άξιο λειτουργό της.Για πολλούς και διάφορους λόγους τον κέρδισε ο ατέλειωτος πόντος και τα μακρινά ταξίδια.Αλήθεια, πόσοι από τους ανθρώπους της στεριανής ρουτίνας, θα γνώριζαν τη ζωή των  αγωνιστών  της θάλασσας, αν δεν υπήρχε η γραφίδα ενός Καβαδία ;
Όμως , πιστέψτε με,
για μένα, τον θαλασσοδαρμένο ποντοπόρο ναυτικό του σήμερα, πιο κοντά μου, πιο πιστικός είναι ο στοίχος του Καρδαμυλίτη Φίλου μου.
Δεν είμαι ασεβής απέναντι του Καβαδία ..!  
Τιμώ  όσο τίποτα άλλο τα ποιήματα των  : καπετάν Χρήστου Μιχαλιού – Μανώλη Φύσσα, και το τεράστιο ανέκδοτο έργο τους.

Α. Κατέρη Πρώιου - Στ. Τσικουδή - Μ. Καριάμης - Ειρ. Βλήτα Κοντού - Μαν. Φύσσας

Ευελπιστώ  πως μια μέρα και ο Μανώλης, θα γίνει κοινωνός  πνεύματος  με το λιτό  και όλο νοήματα λόγο του .
Ο καπετάν Χρήστος  της συνεχούς προσφοράς, σε κάθε τομέα πολιτιστικών δραστηριοτήτων,  καλό θα είναι όσο καιρό, γυρνά στις θάλασσες του κόσμου, τις σκέψεις και τις ιδέες του να τις αποτυπώνει στο χαρτί. Θα είναι τεράστια η πανανθρώπινη προσφορά του. Προτού ανοίξω την ψυχή του... Τα  «Καρτίνια» , που είχε την καλοσύνη να μου το προσφέρει, το παρέλαβε η σύζυγος μου να του ρίξει μια ματιά. Δεν το άφησε από τα χέρια της, παρά μόνο σαν το τέλειωσε μονορούφι. Κάθε λίγο, σταματούσε το διάβασμα, για να σκουπίσει τα δάκρια από τα μάτια της. Κάθε τόσο, σταμάταγε την προσήλωση της στο διάβασμα για να σχολιάσει με τρεμάμενη φωνή, κάποιο ποίημα, κάποια παράγραφο ή κάποιο τμήμα αυτής της Θείας Μυσταγωγίας που  ζούσε.
Κάθε σελίδα την έφερνε σε πονεμένες δύσκολες ώρες που ζήσαμε στα σιδερένια κάτεργα του μόχθου ή στις ατέλειωτες μέρες του ψυχοφθόρου χωρισμού μας.
Σαν τέλειωσε  από μέσα της έβγαινε οργή. Ψέλλισε. «Ας το στείλει ο καπετάν Χρήστος,  στους ανάλγητους  Εθνοπατέρες μας, για να μάθουν λίγα από τα συναισθήματα και τη ζωή των Ναυτικών ».  
Καλή μου Φωτεινή ..., στων κουφών την πόρτα !

 ''ΠΛΟΙΟ ΣΕ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ '' - Διασκευή Μ. Καριάμη

Αν προσπαθήσω να αξιολογήσω  το  πνευματικό απόσταγμα του  φίλου μου,  ποίημα προς ποίημα, θα έκαμνα αδικία.
Δεν μπορώ να κάμω τέτοιο ανοσιούργημα και να κατατάξω ή να ομαδοποιήσω κάποιο από αυτά. Αδιάσπαστο σύνολο είναι όλα μαζί. Μια αδιαχώριστη ενότητα, καταγραφής, που μόνο άνθρωποι του πνευματικού επιπέδου και της ευαισθησίας του, μπορούν να συνθέσουν και να εκφράσουν.

Σήμα κατατεθέν για όλο το πόνημα του,οι πρώτες λέξεις από την κατάθεση της ψυχής του στα ... «Καρτίνια».  «Με θλίβουνε οι πικραμένοι ναυτικοί, τα πάθη τους τα βυθισμένα στο σκούρο μπλε του ωκεανού» . 
«Ασύμμετρης πλάνης ταξιδιώτης, ανάμεσα σε δυο ζωές , η αγωνία του Οδυσσέα για την επιστροφή στην Ιθάκη» ....
Πόσο απλά, πόσο Δωρικά, προσδιορίζει την ύπαρξη  του, μα και τον κάθε ναυτικό. 

«Είναι η θάλασσα που με κλείνει σε κύκλους όπως το βότσαλο που πετάνε στο νερό»
Τι ποιο ορθός ορισμός για το αιώνιο δέσιμο του ναύτη με το  πλάνο αρμυρό Στοιχείο /Στοιχειό  ;

Ο πόνος κυνηγός, σαν λαγωνικό, σε βρίσκει κρυμμένο .... «Στης βάρδιας της νυχτερινής την ώρα όπου ξυπνούν οι αναμνήσεις.» Και αυτή η άστοργη πλανεύτρα ...και συ μες την μοναξιά και τον παραλογισμό σου θαρρείς πως … « μπρος μου έπεσε ένα κομμάτι ουρανός της Χίου ...!!! »

Το '' Όρος ''

Αχ αυτός ο πολυαγαπημένος  Άγιος και Μυροβόλος τόπος που παράφορα λατρεύουμε όλοι οι απανταχού Χιώτες ξενιτεμένοι .Ποτέ μα ποτές δεν βγαίνει από τους λογισμούς και την ψυχή μας. «Πώς να μη νοιώθει κανείς κουρασμένος μ  όλη αυτή την ομίχλη που πέφτει » στα μάτια μας και στερεί ακόμα και τη θέα του νησιού μας. Μαύρες σκέψεις  σε ζώνουν όταν  «Ακούς το σπάραγμα του γλάρου στο κατάρτι ...κι η ελπίδα φύκι μαραμένο και άψυχο» ... Αφουγκράσου  και «Άκου το σύρσιμο της νύχτας στη θάλασσα, στα ατέρμονα πλάτια των ωκεανών !» Συνάδερφε και φίλε : «Δούλεψα χρόνια στα καράβια, ο απέραντος ωκεανός , μετρημένος με μίλια δεν μου λέει τίποτα»  Ναι φίλε και αδερφέ μου.... Η μεγάλη πλανεύτρα αγαπημένη μου, κάποτε άστοργα με ξέβρασε σακάτη !Με πόνεσε και δε μου λέει πια τίποτα, ούτε γυρίζει να με δει… και όμως, σφόδρα ερωτώμενος μαζί της, ακόμα την αγαπώ ! Και το χειρότερο από όλα, επαγγελματίες πολιτικοί που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους, με καταδικάζουν  άστοργα και με τιμωρούν γιατί , όπως και τη θάλασσα έκανα το λάθος και τους πίστεψα. Δυστυχώς για εμένα τον πάντα ευκολόπιστο αφελή !

Αδέρφια μου των Καρδαμύλων, ένα σας παρακαλώ «Μην ξεχνάτε πως είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ !» Μην  κάνετε τη χάρη και σκύψετε το κεφάλι σε αυτούς και τους ξένους κατακτητές… Κατοχή έχουμε και πάλι …’Όμως , όπως πάντα, στο τέλος εμείς θα είμαστε οι νικητές. Ψηλά  λοιπόν το κεφάλι και το χαμόγελο πάντα στα χείλη.

Η ζωή μου όλη, προσηλωμένη στη Δόξα και το Μεγαλείο της 


Καπετάν Χρήστο, μακάρι να είχα τη δύναμη  να σπείρω τα λόγια σου στα μυαλά όλων των ανθρώπων, ώστε να γίνουν κοινωνοί του ψυχικού μεγαλείου σου . Εγώ ένα έχω να πω μετά γνώσεως λόγου «Άτυχοι όσοι δε πιάσουν να διαβάσουν  τα «Καρτίνια», στα χέρια τους. Άτυχοι  όσοι δε διαβάσουν το όμορφο μα πονεμένο λόγο σου» .... !

Φίλε μου, το πιθανότερο, αυτή την ώρα να ετοιμάζεσαι να αφήσεις τον Άγιο τόπο σου, για τον επιούσιο στις αρμυρές θάλασσες του κόσμου. Καλά σου ταξίδια. Εύχομαι η θάλασσα και οι άνθρωποι να μη σε προδώσουν ποτέ.

Να μη σε πονέσουν όπως πόνεσαν και πρόδωσαν εμένα .....!!!!
Καλή Τύχη σε όλους τους τυχερούς της σημερινής σύναξης
Ταπεινά σας ευχαριστώ για την ξεχωριστή τιμή που μου κάνατε. Δημόσια ομολογώ πως σας θεωρώ αδέρφια μου !»




















Μιχάλης Γ. Καριάμης
Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν