ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

                   Έλληνας -  Ελλάδα 

Αιώνιος ταξιδευτής ο  Έλληνας. Για χιλιάδες χρόνια βολοδέρνει σε αφιλόξενες, αρμυρές στράτες, φουρτουνιασμένων θαλασσών και πόντων. Τη λαλιά του, από κτήσεως κόσμου την κάμνει  πονεμένο τραγούδι ο αγέρας. Τη σκέψη του μετατρέπει σε πανανθρώπινο όνειρο ο Δημιουργός του Παντός  !          

Αυτός ο Λαός  είναι προικισμένος με νόηση και δημιουργικό Θείο Φως. Πάμπλουτος σε Πάθη – Λάθη – Προδομένους Αγώνες –  σε προσφορά αγάπης, θυσιών  και απεριόριστη δωτικότητα. Η «αρμονία των σφαιρών»,ανά πάσα στιγμή και ώρα, διακηρύττει την αέναη ύπαρξη του, στο ουράνιο στερέωμα.
  

Κάθε πρωί, σαν ξεπροβάλει  ο φωτοδότης, χαμογελά κρυφά κλείνοντας το μάτι με νόημα στην ανατολική  εσχατιά της Ευρώπης. Την Άγια Μάνα Γη μας, την τόσο ποθητή , Λατρευτή και χιλιαγαπημένη!

Η νύχτα ρίχνει τα μαύρα πέπλα της γιατί δεν αντέχει να βλέπει το άδικο. Να κρύψει από προσώπου γης την πίκρα της για τα πάθη μας. Την αναπάντεχη  συμφορά που εσκεμμένα και εκδικητικά επέβαλαν οι ισχυροί της γηραιάς.  Αγνώμονες  απέναντι στους από αιώνες ευεργέτες της γνώσης των τεχνών και των επιστημών. Χαρίσαμε χαρά. Μας πλήρωσαν οι μεγαλόσχημοι κάλπηδες, με απογοήτευση και χλεύη.

Φτωχός ήταν πάντα ο τόπος μας. Πλεόναζε πάντα φως… θάλασσα και πέτρα. Το φως το σκορπίσαμε παντού σαν ιδέες και οράματα. Τη γαλάζια θάλασσα μας την μετατρέψαμε σε πηγή πλούτου και πεδίο ανταλλαγής γνώσεων και προόδου.  Την σκληρή πέτρα την μετατρέψαμε σε Κούρους και Κόρες. Σε καλλίγραμμα θέατρα, στάδια, ιερά και Παρθενώνες. 

η στήλη της ''Μεγάλης Χιακής Ρήτρας'', το πρώτο ψήγμα αναφοράς του Δημοκρατικού Πολιτεύματος στην οικουμένη 

Για πρώτη φορά στον κόσμο, στην σκληρή πέτρα αποτύπωσαν τη Μεγάλη Χιακή Ρήτρα. Ψήγμα Δημοκρατίας που με αυτή ο λαός μας, μπόλιασε στους βαρβάρους της εσπερίας!

Ψηλά το κεφάλι αδέρφια μου. Μην το βάζετε κάτω πάλι με χρόνους με καιρούς θα βρούμε και πάλι την σωστή ρότα μας. Δεν γίνεται αλλιώς. Θα μεγαλουργήσουμε και πάλι. Όσο και αν προσπαθούν, δεν μπορούν να αφανίσουν τα πιστεύω  μας και την ελπίδα.

Η ύπαρξης μας, είναι αναπόσπαστα ριζωμένη στα βουλιαγμένα μας σκαριά που αναπαύονται στους  πυθμένες των θαλασσών, μαζί με ιερά οστά αγίων ναυτικών. Είναι εμφυτευμένη  στα μουσεία τους, μέσω των κλεμμένων θησαυρών μας. Δοξολογούν τον Κύριο τους, με στραμμένα τα μάτια τους στα Άγια Λείψανα  , πλούσια λεία, από τους ναούς μας που σύλησαν και βεβήλωσαν οι δυτικοί άρπαγες. Ακόμα και η γλώσσα που ομιλούν, οι μισές και παραπάνω λέξεις, είναι παρμένες από την δική μας!

Το ''Μαουνάκι του Σταμ. Νικ. Ζουμίδη

Η καθημερινότητα μας είναι αποτυπωμένη στον αφρό που χαϊδεύει τον άμμο και τα ολόλευκα βότσαλα, πάνω στα οποία, σαλεύουν οι γλάροι. 

Η ελπίδα αποτυπώνεται στα έργα μας. 

Στα άγια κτίσματα μας. 

Στις τέχνες μας. 

Στα μνημεία λόγου μας. 

Στα τραγούδια μας. 
Στην έγνοια μας για το αύριο

Στις καθημερινές μικροχαρές μας.
Στα γλέντια μας. 

Στην περήφανη ματιά μας. 

Στην περπατησιά μας.                                

Στους καημούς και στα μοιρολόγια μας.

Δεν γίνεται αλλιώς. Έλληνες ήμαστε. 

Από τους ελάχιστους αρχαίους  λαούς που συνεχίζουμε να ομορφαίνουμε τον κόσμο με την ύπαρξη μας. Συνεχίζουμε να υπάρχουμε. Να ζούμε. Να σημαδεύουμε την αέναη ύπαρξη μας, διαιωνίζοντας την αίγλη και το μεγαλείο μας, παρά τα όποια λάθη και αστοχίες μας.

Δεν γίνετε αλλιώς θα συνεχίζουμε να περπατούμε σ’ αυτόν τον τόπο με τον ίδιο τρόπο από τότες ως και σήμερα ! 

Εδώ φυλάμε Θερμοπύλες

Κόντρα στα κελεύσματα των Σειρήνων.  Τις φοβέρες της γερμανίδας Μέδουσας και της  ψυχρής δεσποτικής παρέας της. θα χαράξουμε επί οικουμενικών  χαρτών, πορείες για να συνεχίσουμε τα προαιώνια ταξίδια μας.Θα συνεχίσουμε την πλεύση, στα όνειρα του κύκλου μιας ξεχωριστής ζωής, χωρίς αρχή και τέλος. Κόντρα στα σχέδια και τις προσδοκίες των δυνάμεων του κακού, θα παραμείνουμε και θα συνεχίζουμε να ζούμε και να διαλαλούμε πως είμαστε και παραμένουμε ΈΛΛΗΝΕΣ !

π/κ ''ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ ΜΟΥΣΣΕΣ''

Ελάχιστος μεταξύ της Αθάνατης γενιάς των Ελλήνων αειναυτών  της θούλης και συνταξιδιώτης  Πυθέα, Νέαρχου, Βαρβάκη, Κανάρη, καπετάν Γιώργη Πούλου  (Κανιώρου) και Παύλου Κουντουριώτη.

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν
    

        *                    *                    *

Σαλόνι Φωτογραφικού μου Αρχείου 

Το ''ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΟΙ'',  Θαλασσινό νεκροταφείο στο Γυβάρι της Λαγκάδας Χίου

ΓΥΒΑΡΙ - ΛΑΓΚΑΔΑ - ΧΙΟΣ . Το Θαλάσσιο Νεκροταφείο των σκαφών του Ναυτικού Τολμήματος της Ναυτομάνας Λαγκάδας

Ταξίδια που άρχισαν....χωρίς τελειωμό 

(Το πετρελαιοφόρο ATLANTIC DUCCESS, στην αποβάθρα του Swansea, μετά την έκρηξη - Φεβρουάριος του 1951)

Λαγκαδούσικο Πέραμα

Στο Καρνάγιο 

Πορφύρα (Μάτι)

Murex trunculus

Τέλος και τω Θεώ δόξα ... !!!

ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής - ''Καστέλο'' -ΧΙΟΣ

Δε θα αναφερθώ σε λόγια χιλιοειπωμένα.  Σαν μέλος της άτυπης ομάδας «Φίλων Κώστα Δ. Περρίκου», βλέποντας τεράστια και χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε για να αναγνωρισθεί ο Μεγάλος Οραματιστής, ως «Άξιος της πατρίδος»

Εμείς, οι λίγοι, δεν ξεχνάμε πως την 20 Σεπτεμβρίου 1942, ο Καλλιμασιώτης Αρχάγγελος Κώστας Δ. Περρίκος, με μια ομάδα Έλληνες. Αποφασισμένους αντιστασιακούς Πατριώτες  της «Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιζομένων Νέων» (ΠΕΑΝ), προέβη στην κορυφαία πράξη.

Ανατίναξε το κτήριο στο οποίο έδρευε η Ναζιστική «ΕΣΠΟ», ο αρχηγός της οποίας, προσπαθούσε να στρατολογήσει νέα παιδιά και να δημιουργήσει την «Ελληνική Λεγεώνα»,η οποία θα πολεμούσε στο πλευρό των γερμανών στο ανατολικό μέτωπο.  Πέρασαν χρόνια από τότε. Χύθηκε αίμα Ελλήνων πολύ ώσπου να έρθει η ώρα της ποθητής  Λευτεριάς.

Δυστυχώς , σήμερα και πάλι είμαστε σκλάβοι και υποτελείς στις γερμανικές ορέξεις . Τα οράματα του Χιώτη Σταυραετού δεν έλαβαν σάρκα και οστά. Δεν έγιναν πράξη, όπως δεν κάναμε πράξη και τα δικά μας οράματα. Στάσιμη η τύχη τον Μνημείων της Φύσης του Μυροβόλου νησιού μας. Στο κενό και η ανάδειξη του Πανέλληνα ήρωα σαν «Άξιο της Πατρίδας». 

Όχι , ζούμε έναν εφιάλτη.  Το σήμερα , δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα και τα πιστεύω του Περρίκου.  Αποικιακό απομεινάρι, είναι αυτό που ψευδεπίγραφα, αποκαλούν Ενωμένη Ευρώπη. Που θα πάει όμως, εμείς δεν σταματάμε. Συνεχίζουμε ώσπου να έρθει η ώρα .

Ως τότε Ψηλά το κεφάλι. 

Σας παρακαλώ μη λυγίσετε .

Καλή Λευτεριά Αδέρφια μου !

Μιχάλης Γ. Καριάμης

*                    *                    *

Αγαπητέ Μαχητή,

Ούτε και εγώ ξέχασα ούτε και ο Κ. Σταμούλης που μου τόνισε ότι οι μεγαλόσχημοι θα θυμούνται μόνο όσα θέλουν.  

Συμπληρωματικά την Κυριακή στην εκδήλωση του ΦΑΡΟΥ, πρέπει να σου πω πως πλησίασα τους περί τον Σεβασμιότατο Μάρκο,  στη μικρή δεξίωση και τους είπα ότι στις 20 έχομε μια μεγάλη επέτειο και όλοι, κυρίως οι πολιτευτές - που δεν έλειπε κανείς, έπεσαν από τα σύννεφα. Και φυσικά τον Περρίκο τον αποφεύγουν όλοι, με λίγες,  εξαιρέσεις, γιατί η ανάδειξή του θα βάλει φωτιά στα μπατζάκια τους. Γιατί δες τι έγραφε μεταξύ των άλλων στο πρώτο φύλλο της παράνομης ΔΟΞΑΣ του τον Απρίλη του 1942:

Ο αγώνας θα είναι σκληρός, μακροχρόνιος, θα απαιτήσει ίσως και σημαντικές θυσίες. 

Είμαστε όμως αποφασισμένοι, συνεπείς στην κοσμοϊστορική μας αποστολή ... να τον συνεχίσουμε και να επικρατήσουμε πέρα ως πέρα. Και όταν τελειώσει η πρώτη φάση του αγώνα μας, με την απόκτηση της λευτεριάς μας, θα αρχίσουμε τη δεύτερη με την ίδια πίστη, με τον ίδιο φανατισμό, για να βάλουμε οριστικά τάξη στον τόπο μας, βγάζοντας απ' τη μέση ότι είναι ηθικά και βιολογικά σάπιο, τερματίζοντας έτσι και την αμαρτωλή εποχή της γ ε ρ ο ν τ ο κ ρ α τ ί α ς.

Όμως όπως γνωρίζεις δεν πρόφτασε. Ούτε φυσικά πρόκειται να αναδειχθεί και ας περιμένει σχετικό βουλευτικό αίτημα από το Μάρτη προς τον Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όπως και να έχει εμείς θα συνεχίσομε γιατί όπως λένε οι μεγάλοι «κανένας αγώνας δεν παγαίνει χαμένος»

Δημ. Μελαχροινούδης

Η ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ TOY AΓIOY IΣIΔΩPOY - ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ

Στην περιοχή της Λέτσαινας,  βόρεια της Χώρας, στον συνοικισμό του Σκυλίτσειου Νοσοκομείου, με σκοπό την φύλαξη - στέγαση των ιερών λειψάνων των αγίων μαρτύρων Ισιδώρου και Μυρώπης, κτίστηκε τον Δ' μ.Χ αιώνα, ένας κυκλικός ναός (Ροτόντα), πάνω σε προγενέστερο ρωμαϊκό κτίσμα. Αυτός και ο λόγος που στα υπόγεια του κατεστραμμένου μνημείου, υπάρχουν ψηφιδωτά δάπεδα τριών οικοδομικών φάσεων,  με γεωμετρικά μοτίβα, (μέσα Ε' - μέσα ΣΤ' αιώνα μ.Χ.) Δυστυχώς, λίγα χρόνια αργότερα, γκρεμίστηκε από ισχυρό σεισμό. Πάνω από τα ερείπια αυτού του πρώτου ναού, τον Ε' αιώνα μ.Χ. επί αυτοκράτορα Μαρκιανού,  , έκτισαν έναν περικαλλή ναό. Μια τρίκλιτη βασιλική με πεταλόσχημη κόγχη. Κατά τις γενόμενες ανασκαφές, έχουν διαπιστωθεί πέντε επάλληλες οικοδομικές φάσεις. Τον Ζ' αιώνα μ.Χ. οι Άραβες κατέστρεψαν τον ναό. Ο οποίος κτίστηκε επί των ημερών του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Δ' (Πωγωνάτου). Ήταν τεραστίων διαστάσεων, Πιθανά ένας από τους μεγαλύτερους Χριστιανικούς ναούς του Αιγαίου, για αυτό και έλαβε την προσωνυμία « Μέγας Ισίδωρος». Διατήρησε την μορφή της τρίκλιτης βασιλικής,  αλλά αυτή τη φορά, με ημικυκλική κόγχη.

Μέλη του Παλαιοχριστιανικού ναού του Αγίου Ισιδώρου 

Παραμένει άγνωστο το πως και γιατί κατεστράφη αυτός ο ναός ή πότε τον μετέτρεψαν σε σταυροειδή εγγεγραμμένη Βασιλική με τρούλο, και με ημικυκλική την κόγχη του Ιερού Βήματος. Η τύχη και αυτού του ναού, δεν διέφερε από αυτήν των προηγουμένων. Στον μεγάλο σεισμό του 1387 μ.Χ. ράγισε ανεπανόρθωτα ο τεράστιος τρούλος του, ενώ έπεσε μεγάλο μέρος της τοιχοδομίας του.  Στην τελευταία φάση του, ο ναός ανοικοδομήθηκε και πάλι. Στην διάρκεια της τουρκοκρατίας τον μετέτρεψαν σε τζαμί, προσθέτοντας του και μιναρέ. Έως την συμφορά του 1822, μια μικρή κοινότητα καλόγερων είχε στην φροντίδα της τον ναό. 

Ο Ναός  καταστράφηκε οριστικά από τον μεγάλο  σεισμό του 1881 και παραμένει έως τις ημέρες μας, σε…. ερειπιώδη κατάσταση. Πάμπολλα γλυπτά αρχιτεκτονικά μέλη, που υπάρχουν διάσπαρτα, μας αφήνουν να καταλάβουμε για την λαμπρότητα και το κτιριακό του μεγαλείο.

Σήμερα στον ευλογημένο τόπο,  υπάρχει μικρή εκκλησία με χαμηλή οριζόντια τσιμεντένια στέγη. Όπως προείπαμε, στο εσωτερικό του ναού υπάρχει κρύπτη στην οποία φυλάσσονταν σε αλλοτινές εποχές  τα λείψανα του Αγίου Ισιδώρου  και της Αγίας Μυρόπης που μαρτύρησαν στην Χίο, στα χρόνια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Δέκιου. Ως γνωστόν, ο Άγιος προστάτης μας,  Χιακής καταγωγής και ο ίδιος αν και γεννήθηκε στην Αίγυπτο.

Η είσοδος στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Ισιδώρου στην ''Λέτσαινα''

Αν εξετάσουμε χρονολογικά, το 1125 μ.Χ.  μετά την κατάληψη της Χίου από τους Βενετούς, επί βασιλείας  του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού (1118-1143), ως συνήθιζαν οι καθολικοί,  έκλεψαν το λείψανο του Αγίου της Χίου μας και το μετάφεραν στη Βενετία, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου,  όπου και το φυλάνε  μέχρι σήμερα σε παρεκκλήσιο που φέρει και το όνομα του. Σε αυτό το παρεκκλήσιο, μετάφεραν και την Αγία τίμια κάρα του, η οποία έφθασε στη Βενετία αργότερα κλεμμένη και αυτή.  

Θεωρώ απαράδεκτη την αδιαφορία ή την αδυναμία, λόγω των δεινών οικονομικών καταστάσεων που μαστίζουν την πατρίδα μας, για την μη ανοικοδόμηση του ιερού σεβάσματος του τόπου μας. Θεωρώ απαράδεκτο, ένας ιστορικός – Θρησκευτικός χώρος του Μυροβόλου νησιού μας, να μην είναι προσπελάσιμος  στο θρησκευτικό κοινό μα και προσβάσιμος  στους επισκέπτες που επιθυμούν να προσκυνήσουν. 

Έχουν ξοδευτεί αρκετά ποσά, σε Οθωμανικά κτίσματα, και δεν λέγω όχι, μια και αποτελούν, έστω και θλιβερό κομμάτι της ιστορίας μας. Άλλωστε ο σεβασμός και η φροντίδα, για αλλότρια κατάλοιπα πολιτισμών και θρησκευτικών χώρων, ξεχωρίζει τους πολιτισμένους από τους βάρβαρους, φανατικούς και απολίτιστους. 
Πέραν όλων αυτών, ας φροντίσουμε όμως και για τα δικά μας κατάλοιπα. Τη δική μας εθνική - θρησκευτική κληρονομιά. Έχουμε  υποχρέωση απέναντι των προπατόρων μας. Πρέπει !

Το ερειπωμένο κτίσμα 

Θεωρώ απαράδεκτη και επικίνδυνη την υπάρχουσα κατάσταση του κτίσματος  στον προαύλιο χώρο του ναού, περιζωμένο με συρματόσχοινα και σαθρό από ρωγμές  στους τοίχους του και ραπίσματα του πανδαμάτορα χρόνου αλλά και της αδιαφορίας μας. 

Άγιος Ισίδωρος  (Παράγκλι) στην παραθαλάσσια περιοχή της Συκιάδας

Δράττομαι της ευκαιρίας να καταθέσω ψήγματα στοματικής παράδοσης, σύμφωνα με την οποία, ο Ιερός Ναός του Αγίου Ισιδώρου (Παράγκλι), στην παραθαλάσσια περιοχή της Συκιάδας, ένα από τα πανέμορφα και πιο πολύ - φωτογραφισμένα σημεία του Αιγαίου μας, είναι το πρώτο σημείο της Χίου, που πρωτοστάτησε ο άγιος. Λέγουν ότι ο στόλος του ειδωλολάτρη άρχοντα Νουμέριου, αγκυροβόλησε στις αγκάλες του μικρού όρμου του ''Σκλάβου'' ή στο Παντουκειός,  τον 3ον αιώνα μ.Χ. 
Εδώ είναι το "Πάτημα του άγιου Σίδερου".   

      
Το ''Αιολικής Τοιχοδομίας'' κτίσμα του αρχαίου ''Λινού'' 

Ο ναΐσκος είναι κτισμένος πάνω στα θεμέλια αρχαϊκού ναού (πιθανότατα του Ηρακλή). Σύμφωνα με μια εκδοχή εδώ, στην περιοχή όπου και το αρχαίο  «Ηράκλειο» ή «Ηράκλεια». (Παράγκλι = Παρ' Ηράκλεια ).  Δεν ονειροβατώ, ούτε πετάω στα σύννεφα. Γνωρίζω τις άσχημες ημέρες που βιώνουμε σαν κράτος και σαν λαός. Καλό όμως είναι να υπάρξει κάποιος προγραμματισμός αναστηλώσεων για μνημεία που θα προβάλουν το νησί μας. Το παρήγορο είναι ότι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, ο δραστήριος Μητροπολίτης μας κ. Μάρκος, έχει δείξει το πρέπον ενδιαφέρον για την τύχη του μνημείου. Ας ευθυμούμε να καταφέρει το ακατόρθωτο. 

                          

Ζητώ συγνώμη, για την «παρέμβαση», καθότι αναρμόδιος. Πιθανά να έχω πέσει σε λάθος ή σωρεία λαθών. Ζητώ κατανόηση. Συγχωρέστε τα λάθη μου. Κινούμε από το συναίσθημα και την αγάπη προς το νησί μας.  Τίποτα παραπάνω. Τίποτα άλλο !

Ταπεινά

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν

ΧΙΟΛΑΤΡΗΣ