ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΦΙΛΩΝ ΧΙΩΤΙΚΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ

Ο δρυς έξω από τον Άγιο Γιάννη των Καθολικών Φωτογραφία Βλάση Μελαχροινούδη

              Αρχείο Δ. Μελαχροινούδη - - -Από το Περιοδικό «Δάφνη» τεύχος 14 Ιούλιος 2005

Την Τετάρτη της 27^ης Ιουνίου στις επτά το απόγευμα έγινε μια υπέροχη εκδήλωση στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο σε συνεργασία της Περιφερειακή Διοίκησης Χίου και τους «Φίλοι της Χλωρίδας» με θέμα «Τα υπεραιωνόβια δέντρα της Χίου» και αντικείμενο την  ελιά, το λάδι αλλά και τους φυτικούς Μαθουσάλες του Μυροβόλου νησιού μας. Ομιλήτρια ήταν η κ. Αλεξάνδρα Ροζοκόκη - Διευθύντρια Έρευνας της Ακαδημίας Αθηνών με θέμα της η «Ελιά στον Όμηρο».

Δρ. Αλεξάνδρα Ροζοκόκη

Πλαισιωμένη από την  «Αγία Τριάδα της Χιακής χλωρίδας», όπως εύστοχα τους χαρακτήρισε η κ. Ευαγγελία Μελαχροινούδη, αποτελούμενη από τους κκ.   καπετάν Δημήτρη Μελαχροινούδη, Παντελή Σαλιάρη και τον γράφοντα (καπετάν Μιχάλη Καριάμη) . Μπροστάρηδες για πολλοστή φορά  στις επάλξεις του αγώνα, με την απατηλή ελπίδα μήπως μας βαρεθούνε οι καθ’ ύλην αρμόδιοι και κινήσουν τα νήματα της επίλυσης των λιμναζόντων θεμάτων και πάψουν με την χαρακτηριστική αδιαφορία του να πληγώνουν τα δέντρα που αγαπήσαμε. 

Παντελής Σαλιάρης

Η διακεκριμένη ομιλήτρια, γνωστή στο Πανελλήνιο για το έργο και την προσφορά της, με λυτό και κατανοητό λόγο, αναφέρθηκε διεξοδικά  στη χρησιμότητα της ελιάς και του λαδιού από τα αρχαϊκά χρόνια. Γνωστή στο Χιακό κοινό, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Ο κ. Παντελής Σαλιάρης επικέντρωσε την ομιλία του με το παράπονό την αδιαφορία της Διεύθυνσης  Δασών στους  πρίνους της περιοχής Φλώρι του  Αίπους, ηλικίας πιθανόν 2000 - 3000 ετών.

καπετάν Δημήτρης Μελαχροινούδης <<ΝΟΤΙΟΧΩΡΟΥΣΗΣ>>

Ο καπετάν Δημήτρης Μελαχροινούδης,  τόνισε με έμφαση τους πολλαπλούς κινδύνους που διατρέχουν την ελιά Λιβεράνι και ζήτησε την προστασία της.  

                         

Στη δική μου Παρέμβαση, ειπώθηκαν   τα κάτωθι… :

«Φίλες και φίλοι

Σεβαστό  ακροατήριο

Κυρία και κύριοι ομιλητές

Ευχαριστώ πολύ για την άκρως τιμητική παρουσία σας σε αυτήν εδώ την κυψέλη πολιτισμού του Μυροβόλου νησιού, μα και του Αιγαίου μας.

Πιστέψτε με, θα ήθελα αυτή εδώ η ομιλία να διεξάγονταν κάτω από άλλες συνθήκες. Να σας έλεγα το ιστορικού της ύπαρξης του πρίνου της Κυδιάντας.  Να σας πω τις παιδικές θύμισες μου. Το πώς και από ποιους άκουσα για πρώτη φορά, την ηλικία αυτού του δέντρου που ξεπερνά τα τέσσερις χιλιάδες χρόνια ύπαρξης. Το πώς και γιατί τραυματίστηκε και κόπηκε στα δύο την νύχτα της Ανάστασης του 1913.

καπετάν Μιχάλης Γ. Καριάμης

Να έλεγα λόγια χαράς και αγαλλίασης . Λόγια  δικαίωσης αγώνων δεκαετιών. Τα σχέδια μας για το αύριο του «Πρίνου του Άγιου Γιάννη της Κυδιάντας και των άλλων δυο δέντρων της Χίου μας. Του «Δρυ του Ορφανίδη», στα Σκλαβιά και της «Ελιάς του Μελαχροινούδη» ή «liverani» στην Καλλιμασιά.

Δυστυχώς… στέκομαι μπροστά σας, αποσβολωμένος. Όχι για να πω για τον αγαπημένο μου πρίνο, την λαογραφική αξία  και την ιστορία του, μα για να εκφράσω την συγκεκαλυμμένη αγανάκτηση και οργή μου. Δεν θα σας εξιστορήσω για τις χιλιετίες της περήφανης παρουσίας του στην Άγια Μάνη Γη. Ούτε για πόσες πολιτιστικές παραστάσεις και θεατρικά έργα, έλαβαν χώρα κάτω από την φυλλωσιά του.         

Δυστυχώς σε αυτή την πατρίδα ζούμε.

Ένα μικρό παράδειγμα για να γίνω κατανοητός.   Η μικρή Κύπρος, στην εσχατιά του Ελληνικού κόσμου έχει αναγνωρίσει  ως μνημεία της φύσης διακόσια (210) δέντρα, σε αντίθεση με την μίζερη πατρίδα μας, η οποία το έχει κάνει μόνο για εξήντα (60) από αυτά.

καπετάν Μιχάλης Καριάμης - ΟΜΗΡΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΧΙΟΥ

Πονώ και άθελα μου δακρύζω γιατί αγαπώ υπέρμετρα αυτή την Μάνα Πατρίδα. Δυστυχώς όμως, δεν μπορώ πλέον να κάνω, μαζί με τον συνοδοιπόρο μου καπετάν

Δημήτρη Μελαχροινούδη, σχέδια για το αύριο. Για την αξιοποίηση και την προβολή του ονείρου και των πιστεύω μου. Κατέρρευσαν  όλα από αδιαφορία, μαζί με το λαβωμένο δέντρο.

Το οικτρό απομεινάρι του άλλοτε τεράστιου δέντρου του <<Πρίνου στον Άγιο Γιάννη της Κυδιάντας (στη Χίο)>>

Βρίσκομαι κοντά σας, όχι για να σας πω όσα κατάθεσα μέσω του τύπου της τηλεόρασης και των ραδιοφωνικών σταθμών, όλα αυτά τα χρόνια. Βρίσκομαι κοντά σας  για να τιμήσω με την ταπεινή παρουσία μου τους κκ Παντελή Σαλιάρη και καπετάν Δημήτρη Μελαχροινούδη. Να ευχαριστήσω τον Χιακό τύπο. τα ηλεκτρονικά Χίωτικα ΜΜΕ την ΕΡΑ Αιγαίου την ΕΡΤ3 την κ. Δήμητρα Λαχουρή τον φίλο Δημήτρη Φρεζούλη και όσους πολιτικούς άνδρες και γυναίκες είχαν την υπομονή να αφιερώσουν τον πολύτιμο χρόνο τους. Να μας ακούσουν υπομονετικά και να μας δώσουν υποσχέσεις και ελπίδα.

Δεν ξεχνώ να αναφερθώ στην πολύτιμη παρουσία του blog « ΧΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Δεν ξεχνώ τον αγώνα του αδερφικού μου φίλου Μανώλη Γ. Φύσσα για τα φυτοφάρμακα.

Τέλος Δημόσια λέγω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον «μοναχικό καβαλάρη» του πολιτισμού της Χίου κ. Βαγγέλη Ρουφάκη, μα το περιοδικό του «ΔΑΦΝΗ» για τις σημαντικότατες παρουσιάσεις των δέντρων μας, στις πάντα φιλόξενες σελίδες του.

Καταπνίγοντας την οργή με το δάκρυ, σβήνω για πάντα τα σχέδια και τα οράματα μου. Σκύβω απογοητευμένος την κεφαλή και οδεύω ανήμπορος, πλέον, προς το τέλος του βιολογικού μου δρόμου, ξεχνώντας για πάντα όνειρα και προσδοκίες. Μετά την πλανεύτρα θάλασσα που αγάπησα παράφορα και αυτή με πέταξε σακάτη στην στεριά, με πούλησαν άνθρωποι και αρχές που έργο είχαν να κάνουν πράξη αυτά που έτοιμα και χωρίς κόστος προσφέραμε.

Οικτίρω τον αθώο και αφελή εαυτό μου γιατί πίστεψα πολλούς που δεν έπρεπε και εξαπατήθηκα. Μα να και η κατάντια αυτού του τόπου, της δύσμοιρης πατρίδας μας.

Ταπεινά σας ευχαριστώ

Συγχωρέστε με αν σας κούρασα

Μιχ. Καριάμης»

Η εκδήλωση έκλεισε με την παρέμβαση του κ. Λευτέρη Πυκνή ο οποίος μίλησε για τα <<παιδιά της ελιάς Λιβεράνι>>

Λευτέρης Πυκνής

Σαλόνι Φωτογραφιών :

ο εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη Χίου.

η κ. Ευαγγελία Μελαχροινούδη

Β. ΡΟΥΦΑΚΗΣ - Π. ΣΑΛΙΑΡΗΣ - Μ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ - Μ. ΦΥΣΣΑΣ - Σ. ΣΙΔΕΡΙΔΗΣ - Λ. ΠΥΚΝΗΣ

Λ. ΠΥΚΝΗΣ - Κ. ΑΜΠΑΝΟΥΔΗΣ - Δ. ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΥΔΗΣ - Γ. ΖΩΦΟΣ - Μ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ - Μ. ΦΥΣΣΑΣ - Β. ΡΟΥΦΑΚΗΣ

Δ. ΦΡΕΖΟΥΛΗΣ - Μ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ

Μ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ - Γ. ΚΟΚΚΙΝΑΚΗΣ

Φ. ΚΑΡΙΑΜΗ - Γ. ΣΙΔΕΡΙΔΗ 

ΣΤΕΦ. ΚΟΒΕΡΗΣ - Χ - ΜΑΤΡ. ΚΟΒΕΡΗ 

ΤΟ ΔΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑΝ ΣΟΙ ΔΟΥΝΑΙ

Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά ....

Αδέρφια μου  

Ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό, το άσπρο από το μαύρο. Μακάρι να υπήρχαν σε όλους τους χώρους και τις τάξεις μόνο λαμπρά παραδείγματα. Δεν κυνηγώ την ουτοπία και δεν καταφεύγω για εξωραϊσμό στο ψέμα. Στους ιστορικούς , τους επιστήμονες και τις νέες επιστημονικές μεθόδους απομένει να αποδείξουν την πατρότητα και την εγκυρότητα αυτών όλων των ιστορικών κειμένων . Ο Ψευδό – Ηρόδοτος, πάντα θα παίζει το ρόλο του στη διαμόρφωση της ιστορίας. Σε εμάς όλους, που αγαπάμε αυτόν τον τόπο, απομένει να καταγράφουμε και να προβάλουμε τον ήρωα Έλληνα.

Την Θυσία και αυταπάρνηση για την πατρίδα! Σαν έθνος, από την εποχή των Περσικών πολέμων έως και σήμερα, έχουμε άπειρα παραδείγματα. Στον Μαραθώνα, οι ελάχιστοι Αθηναίοι και οι τριακόσιοι του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, έκαναν την αρχή. Συνέχισαν φοιτητές στο Δραγατσάνι. Ολοκαυτώματα και σφαγές σε Χίο – Ψαρά και Κάσο δεν λύγισαν αυτό τον λαό. Λαμπρύναμε τον κόσμο με Σούλι και Μεσολόγγι. Θα πρέπει να θυμόμαστε και να μη ξεχνάμε πως το «Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών», στην πατρίδα μας, αναφέρει ενενήντα χωριά και πόλεις που γνώρισαν την ομαδική διατεταγμένη σφαγή και την συντεταγμένη ναζιστική κτηνωδία των Γερμανών. 

Και όμως τις ημέρες του αγώνα νια την παλιγγενεσία του Έθνους μας ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία, όλοι οι Ευρωπαίοι αγωνιούσαν να μάθουν το τι παράτολμο έπραξε και πάλι ο Ψαριανός Ναυμάχος - Πυρπολητής Κωσταντής Κανάρης. Έμεναν δε άναυδοι στο άκουσμα ότι  μόνο από ατυχία δεν κατάφερε να πυρπολήσει τον Αιγυπτιακό στόλο στην Αλεξάνδρεια τον Ιούλιο του 1825. Ας τα ακούν αυτά οι υπερφίαλοι σε δηλώσεις άσπονδοι ανατολικοί γείτονες μας.

ο Μεγάλος Ψαριανός Κωσταντής Κανάρης (1793 - 1877)

Στο αιγαίο μας, εξοπλισμένο εμπορικό καράβι, το πλοίο θρύλος «ΑΡΚΑΔΙ», γνωστό στους εμπόλεμους σαν «Σεϊταν Παπόρ» , καταναυμάχησε και έτρεψε σε άτακτη φυγή τέσσερα τουρκικά, σύγχρονα πολεμικά πλοία. Ταπεινοί ναύτες, έγιναν ναυμάχοι. Πεινασμένοι μα  παθιασμένοι για Λευτεριά, Αθάνατοι Λεβέντες καθαγίασαν με άγιο αίμα και Ιχώρ, άγριες κορυφογραμμές, χαράδρες και οχυρά, ντροπιάζοντας τους στρατούς του «Σιδερένιου Άξονα». Ήταν η εποχή που όλος ο κόσμος θαύμαζε τους Έλληνες και υποχρέωσαν τον Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ (Sir Winston Leonard Spencer - Churchill), να ομολογεί «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» . Για να συνεχίσουν στο νησί της Αφροδίτης , στο «Μαχαιρά», «Λιοπέτρι» την «Κερύνεια».

Σταυραετοί στους αιθέρες παρέα με τους Αρχάγγελους του Θεού. Αυτοί μας αντιπροσωπεύουν ! Αυτών το παράδειγμα κρατάμε και κρύβουμε στα τρίσβαθα της καρδιάς και της μνήμης μας. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας του Ελεύθερου Έλληνα . Αυτόν προβάλουμε και ακολουθούμε , πιστοί στο : «ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ» .

«Μολών λαβέ» 480 π.Χ. Θερμοπύλες 

Αδέρφια μου, σήμερα και πάλι, το άλγος της ορθάνοιχτης «Κερκόπορτας», βασανίζει το λαό μας . Τρώει τις σάρκες του Ελληνισμού. Υποχρεώνει τα παιδιά μας να ξενιτευτούν σε αφιλόξενους τόπους για ένα καλύτερο αύριο. Η Ελληνική τραγωδία, σε όλο το μεγαλείο της. Ζούμε μέρες οδύνης και συμφοράς. Κατάντια, ντροπή και απογοήτευση. Χαλεπές μέρες πτώσης. Γενικό ξεπούλημα αξιοπρέπειας και κόπων μιας ολόκληρης ζωής. 

Προς θεού αδέρφια..... Μην το βάλουμε κάτω !

Ψηλά το κεφάλι .... Έλληνες είμαστε. Τους κοιτάμε κατάματα και τους λέμε ξανά τα λόγια του τελευταίου μαρτυρικού αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσατντίνου Παλαιολόγου ... : «Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστί ούτε άλλου των κατοικούντων εν αυτή ..... Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Προσθέτοντας τα διαχρονικά λόγια του αρχηγού των τριακοσίων στις Θερμοπύλες  ... Μολών Λαβέ ... !!!! 

Κωνσταντίνος_ΙΑ΄_Παλαιολόγος- Δραγάσης - ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"  (1405 - 1453)

Μη ξεχνάτε... από Χιλιετίες ζούμε εδώ. Εδώ θα ζήσουμε παντοτινά εις τους αιώνες των αιώνων , τούτη τη γη, θε να πατούμε .

Υποσχόμαστε ότι την Αγία Πατρίδα μας, μόνο στα Παιδιά μας θα την παραδώσουμε και σε κανέναν άλλον ...!

Αδέρφια μου, κόντρα σε όλες, τις Σειρήνες του κακού και τις Κασσάνδρες, εμείς, κρατάμε πεισματικά αναλλοίωτα την ταυτότητα, τα πιστεύω, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα μας !

Δεν το ξεχνάμε ... Περήφανοι Έλληνες είμαστε ...!!!!

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν
Ενεργός Έλληνας Πατριώτης

*                              *                              *                              *                              *                              *



ΥΓ.  : Άσβεστο Κερί  και Αιώνιο Μνημόσυνο στον Εθνομάρτυρα συνονόματο Παππού μου ο οποίος χάθηκε στην καταστροφή της Σμύρνης μας.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ... !!!

Μιχάλης Γ. Καριάμης - Λίλικας (ΚαριαμοΜίχαλος ή Σαντούρης) Ποταμιά Χίου 1869 - Σμύρνη 1922