ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ..... ΘΑΝΑΤΟΣ

     Διασκευή από Φωτό της κ. Αγγελικής Ι. Στάθη

Συντρίμμια  άπονης  ζωής, 
φτωχά περιστέρια, 
μ ΄  άδικα κομμένα 
τα κατάλευκα φτερά. 

Αθώα αηδόνια 
με παρμένη τη λαλιά. 
Δέλφινες περήφανοι, 
άδικα, μακριά διωγμένοι.   

Αβάσταχτος ο πόνος  
τ ΄ άδικου ξεριζωμού.
Αίμα παντού ... Θάνατος 
ο καημός βαρύς ...!

Σαν βογγά η  θάλασσα, 
στους βράχους σαν ξεσπάει, 

αφουγκράσου και θα δεις, 
πάντα γι ΄ αυτούς μιλάει.

Σαν βροντά ο ουρανός ,           

κ ΄ οι αέρηδες ουρλιάζουν,

αφκρίσου και θα δεις, 

για τ ΄ άδικο φωνάζουν.

Συντρίμμια της ζωής...!                                                                                                                 

Λεπτές παπαρούνες,

άσπλαχνα τσακισμένες 

από χέρι άπονο ....., 

από χέρι  αδερφικό ...!

Μιχάλης  Γ.  Καριάμης

(  KEELUMG – FORMOSA  29 – 1 - 1967)