ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΏΘΗΚΕ Η ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου του 1944, νωρίς το πρωί, τα ναζιστικά στρατεύματα των πάντα μισελλήνων γερμανών  αποχώρησαν από το κέντρο των Αθηνών. Η Πρωτεύουσα μας ελεύθερη !  Την βρωμερή σημαία τους υπέστειλαν τα κτήνη των αδίστακτων δολοφόνων και των κλεπτών από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, αλλά ο νικημένος στρατός τους έφυγε την επομένη. Προσέξτε, δεν έφυγαν συντεταγμένα, συντετριμμένοι και μετανοιωμένοι για το κακό που έκαναν σε έναν μικρό λαό. Συνέχισαν το καταστροφικό – δολοφονικό τους έργο μέχρι την τελευταία στιγμή που το πόδι του τελευταίου ούνου, πατούμε τα Άγια Χώματα μας.  

Υποχωρούσαν καταστρέφοντας κάθε έργο υποδομής της φτωχιάς μας πατρίδας. Πέρα από τις όποιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κεραίες ασυρμάτων και το αεροδρόμιο στο Τατόι. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Γκρέμισαν, ανατινάζοντας, το κάθε τι στο πέρασμα τους. Υπάρχουν πληροφορίες πως είχαν παγιδέψει σχεδόν όλο τον Πειραιά, για να καταστρέψουν ακόμα και τις λιμενικές εγκαταστάσεις του. Γερανούς, υπόστεγα, σιδηροδρομικές γραμμές και ότι άλλο έπεσε στην αντίληψη του διεστραμμένου τους μυαλού τα αφάνισαν. 

Η εργατούπολη  του μεγάλου μας λιμανιού και οι φτωχιά Καισαριανή των προσφύγων ήταν οι εστίες του μένους τους. Το ξέσπασμα τους κτηνώδες. Σκότωσαν, απαγχόνισαν, μακέλεψαν πεινασμένους άμαχους.

Μέσα στα σχέδια τους, να ανατινάξουν  την ενεργειακή πηγή ηλεκτρισμού. Το εργοστάσιο της «ΠΑΟΥΕΡ», στο Κερατσίνι, ώστε να στερήσουν ακόμα και το φως σε όλο το Αττικό λεκανοπέδιο. Να στερήσουν το φως σε αυτούς που απλόχερα το χάρισαν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο!

Καλή τύχη, αγωνιστές του ΕΑΜ, απέτρεψαν την συμφορά κόβοντας τις συνδέσεις των εκρηκτικών. Παράλληλα, έδιναν σκληρή, πολύνεκρη μάχη με τις δυνάμεις των κατακτητών, γύρω από το εργοστάσιο. 

Οι εγκαταστάσεις σώθηκαν από τους κακούργους. Δυστυχώς κατέστρεψαν τα πάντα . Από τον Πειραιά ως το Πέραμα, απέμειναν μόνο ερείπια. Συντρίμμια οι πολύχρονοι κόποι φτωχών βιοπαλαιστών και όνειρα ενός ολόκληρου λαού για ένα καλύτερο αύριο. Αποθήκες, ντόκοι , τα ναυπηγεία «Βασιλειάδη»,  οι εγκαταστάσεις των «ΣΕΛΛ», «ΣΟΚΟΠΕΛ», και το «ΣΙΛΟ», έπαψαν να υπάρχουν!  

Η αποχώρηση των κατακτητών, σήμανε παλλαϊκούς εορτασμούς, συλλαλητήρια.  Συγκεντρώσεις χαράς και ελπίδας. Ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Όνειρα για μια ισχυρή, Δημοκρατική και Δίκαιη πατρίδα. Μια Πατρίδα που θα κυριαρχεί το δίκαιο, ισονομία, ισοπολιτεία, και ίδιες ευκαιρίες προόδου για κάθε παιδί της. 
Όνειρα …όνειρα … όνειρα, δυστυχώς  απατηλά και ανεκπλήρωτες προσδοκίες !

Αδέρφια μου, με πόνο ψυχής, σκλαβωμένος  και πάλι από τους γερμανούς του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σας λέγω ότι εκείνη τη μέρα οι ούνοι έφυγαν, ξεχνώντας για πάντα τα εγκλήματα και τις κλεψιές τους. Από τότε, σφυρίζουν αδιάφορα για τις υποχρεώσεις τους σε ότι έχει σχέση με το υποχρεωτικό πολεμικό δάνειο.  Τις λεηλασίες. Τις ληστρικές αρπαγές  αγαθών. Τις υλικές καταστροφές υποδομών. Τους θανάτους εκατομμυρίων Ελλήνων από εκτελέσεις, τα ολοκαυτώματα και την πείνα. 
Γερμανός, ο Albrecht Ritschl (LSE), καθηγητής Οικονομίας και ιστορίας δεν ξεχνά ότι η πάμπλουτη πατρίδα του, αποδεδειγμένα δεν τιμά την υπογραφή και τις υποχρεώσεις της.  Μετά παρρησίας,  δηλώνει   δημόσια στον Spiegel : «Αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει την Ελλάδα, τότε θα μας τα πάρουν όλα» 
Οι γερμανοί έφυγαν τότε νικημένοι … Δυστυχώς τους ξανάφεραν πίσω ανερμάτιστοι πολιτικοί μας, για να πανηγυρίσουν οι μισάνθρωποι την ρεβάνς τους.

Τελειώνω με μια ρήση του ανθέλληνα Ουίνστον Τσώρτσιλ : «Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε 50 χρόνια, δεν έχει σημασία να ξέρεις τον λόγο. Τον ξέρουν αυτοί»

Καλή Λευτεριά Αδέρφια μου.

Ψηλά το κεφάλι Έλληνες είμαστε και πάλι εμείς θα είμαστε οι νικητές. 

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε. Ν