ΤΗΣ ΚΟΥΝΙΑΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Κοπέλες πάνω στις κούνιες 

 Ήταν έθιμο, των περασμένων χρόνων που ευτυχώς εγώ το πρόλαβα. Σχολιαρούδι εκείνη την εποχή, επισκέπτης πλέον στις μετεμφυλιακές Κυδιάντα και Λαγκάδα της Χίου, στους τόπους που χτυπούσε και χτυπά, ακόμα και σήμερα η καρδιά μου, ασταμάτητα !

Με τον ερχομό της άνοιξης, και κυρίως τις μέρες της Καθαρής Δευτέρας, του Πάσχα και μετά, σε κάθε εκδρομή στην εξοχή, η νεολαία και κυρίως οι κοπελιές, δεν έχαναν την ευκαιρία να κάνουν «κούνιες». Απλά και εύκολα πράγματα.

Ένα μακρύ σχοινί και μια κουρελού ήταν τα αναγκαία υλικά για την κατασκευή της κούνιας. Και μερικά  χαρούμενα άτομα και από αυτά … Δόξα τον Θεό, τότε στο χωριό μας, υπήρχαν σε αφθονία.

Συμμετείχαν όλες οι κοπέλες, μικρές και μεγάλες. Η ύπαιθρος γέμιζε από γέλια, χαρούμενες φωνές και τραγούδια όλη τη μέρα. Τα λαγκάδια και τα ρουμάνια, αντιλαλούσαν  τραγούδια και αυτοσχέδια στιχάκια με κύριο θέμα, τον πόνο του ξενιτεμού.

Να σημειώσω ότι άθελα τους, έκαναν αναφορά στις ρίζες τους. Στα τρία ξωκλήσια που υπάρχουν εκεί και μας συνδέουν με το απώτερο και μακρινό χθες.Τον «Άγιο Γιώργη», των Λαγκαδούσων. Τον «Άγιο Παντελεήμονα»,  των Βρονταδούσων και την «Παναγιά Κοιλανή», των Καρδαμυλιτών.

Αναφέρομαι στα  ιστορικά «Κοίλα», (στο τρίγωνο Λαγκάδας - Καρδαμύλων - Πιτυούς), κοινό τόπο καταγωγής των σημερινών κατοίκων των χωριών Λαγκάδας – Συκιάδας – Καρδαμύλων - Βροντάδου.   

Παραθέτω ένα μικρό δείγμα για να ξυπνήσω αναμνήσεις 

Μιχάλης Γ. Καριάμης 

(Μπιαμής)

Το χωριό της Λαγκάδας Χίου σήμερα

Ξενιτεμένο μου πουλί

και ωραίο μου ταιράκι.

Η ξενιτιά σε  χαίρεται   

και εγώ πίνω φαρμάκι

Ξενιτεμένο μου πουλί

Στείλε μου ένα γράμμα

Να πάψουν τα ματάκια μου

Μια ώρα από το κλάμα.

Ω Παναγιά μου Κοιλανή

Κ΄εσύ Άγιε μου Γιώργη,

Φυλάξετε τους ναυτικούς

Πούναι μες το βαπόρι.

Ανέβασε με μάνα μου

Στάϊ Γιωργιού το δώμα

Να κόψω δυο γαρύφαλλα

Να κάνω φροκαλίτσα

Να φροκαλώ τη θάλασσα

Ν’αράζουν τα καΐκια

Ν΄αράζει  κ’ιο μπαμπάκας μου

Με τη χρυσή βαρκούλα.

Άγιε μου Παντελέμονα

Με τα πολλά καντήλια

Φύλαγε τους θαλασσινούς

Να σου τα κάμω χίλια. 

Φύσα Βορριά μου δυο λογιό

νάρτει της πεθεράς μου ο γιος

Ο καημός και ο σεβντάς μου

Το καμάρι της καρδιάς μου.

.

Υγ ..: Φροκαλώ = Σκουπίζω   

                                       



            

 Σαλόνι Φωτογραφιών :

Άγιος Γιώργης - Κοίλα

Παναγιά Κοιλανή

Άγιος Παντελέμονας Κοίλων

τα Ερείπια του Βυζαντινού πύργου των Κοίλων της Χίου

Βορινό τμήμα  ερειπιώνα του Μαρτυρικού χωριού της Κυδιάντας - Χίου