ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

      ο Πρίνος  πριν την καταστροφή                                         .  Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από εκείνη την ημέρα. Κύλισε πολύ νερό στο διάβα του χρόνου. Γυμνασιόπαιδο τότε, σε ένα από τα καθιερωμένα προσκυνήματα μου στην Άγια Μάνα Γη της Κυδιάντας, είχα την καλή τύχη, μαζί με μερικούς ακόμα φίλους, να ανταμώσω τρεις – τέσσερεις Γάλλους φυσιοδίφες. Όπως μας εξήγησαν τσάτρα – πάτρα, σκοπός της επίσκεψης τους στον ερειπιώνα μας ήταν να δουν και να ελέγξουν, ιδίοις όμμασι την πληροφορία που είχαν ότι στον προαύλιο χώρο της εκκλησιάς του Άγιου Γιάννη, υπήρχε το αρχαιότερο δέντρο του Μυροβόλου νησιού μας.                                                                                                                                    Στο άκουσμα της χρονολόγησης, ειλικρινά, κλονίσθηκα. Δεν ήθελα να πιστέψω όσα άκουσα. Από τότε, έβαλα όνειρο ζωής και σκοπό, να αγωνιστώ με τις όποιες, ισχνές, δυνάμεις μου, ώστε να αναδείξω τον «Μεράφυλλα Πρίνο», σαν «Μνημείο της Φύσης». Το επάγγελμα μου, (Ναυτικός) δεν άφηνε πολλά περιθώρια δράσης και πρωτοβουλιών!   Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και βγήκα στην σύνταξη, έβαλα εμπρός για την πραγμάτωση του σκοπού μου. Συνοδοιπόρος με τον καπετάν Δημήτρη Μελαχροινούδη και τον κ. Παντελή Σαλιάρη, δώσαμε αγώνες ώστε να ανακηρυχθούν ο Πρίνος του Άγιου Γιάννη της Κυδιάντας. Η ελιά Λιβεράνι. Ο Δρυς του Ορφανίδη και οι Πρίνοι του Άγιου Γιώργη στο φλώρι σαν Μνημεία της άγιας Μυροβόλου γης!      

Λίγο πριν την κατάρρευση

Δεν θα σας κουράσω. Θα σας πω εν τάχει, μερικές από τις «Παρεμβάσεις» για να πετύχω τον σκοπό μου.. Αδιάκοπη αρθρογραφία στα Χιώτικα έντυπα ΜΜΕ και όχι μόνο! Προβολή  του θέματος από τις τοπικές τηλεοράσεις «ΑΛΗΘΕΙΑ» , «ΠΑΤΡΙΔΑ TV» και τα «Χιώτικα Ράδιο». Εκπομπές μέσω ΕΡΤ1, ΕΡΤ3 και «ΕΡΑ Αιγαίου» με την πολύτιμη βοήθεια της δημοσιογράφου κ. Δήμητρας Λαχουρή. Αρθρογραφία στα Χιώτικα περιοδικά «ΔΑΦΝΗ» και «Πελινναίο». Συμμετοχή στην έκδοση του καθ’ όλα  θαυμάσιου θεματικού ημερολογίου του 4^ου Γυμνασίου Χίου, έτους 2019, με αναφορές στον «Πρίνο» μας και σε μερικά ακόμα είδη χλωρίδας που απλόχερα είναι προικισμένο το νησί μας. Δυστυχώς ακόμα δεν έχουν αναδειχτεί από αδιαφορία των πολιτικών ταγών μας.   

Καταφέραμε, με τις επίκαιρες παρεμβάσεις μας, στις 16 Οκτωβρ. 2012, στο Διεθνές συνέδριο «Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΧΙΟ», που τελούσε υπό την αιγίδα του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ. Τον ΔΗΜΟ ΧΙΟΥ και την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΧΙΟΥ, να εκδοθεί το ψήφισμα Νο 3, το οποίο ανέφερε :   

 «Το συνέδριο πληροφορηθέν από την Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Οικισμών Νότιας Χίου την ύπαρξη στο νησί δένδρων πολλά εκ των οποίων υπερβαίνουν ηλικίας, κατά τη γνώμη ειδικών, μεγαλύτερης των χιλίων ετών, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ την ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων δένδρων, πρίνων και σχίνων στην πολιτιστική κληρονομιά και την τουριστική ανάπτυξη της Χίου, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να συμβάλει στην προστασία της χλωρίδας της Χίου, Αποφασίζει :

Εισηγείται την ανακήρυξη των δένδρων πρίνων και σχίνων, όπως περιγράφονται στην από 16ης Οκτωβρίου 2012 επισυναπτόμενη επιστολή της προαναφερθείσης Ομοσπονδίας, ως Μνημείων της Φύσης και προσκαλεί τους αρμόδιους φορείς να λάβουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα ώστε στο εξής να τυγχάνουν της δέουσας φροντίδας και προστασίας.»

Ακολούθως, με την βοήθεια της κ. Λίτσας Λύκου, η «Γενική Δ/νση Αγροτικής Οικ/μιας κλπ της Περιφέρειας ΒΑ», με το υπ΄ αριθμ. Πρωτοκόλλου έγγραφο της  3204, από 25-6-2013 προς το γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Χίου κ. Γανιάρη, με θέμα Προστασία «αιωνόβιων δέντρων», έθετε τις βάσεις και την απαρχή εξελίξεων. Μέχρι εκεί όμως. Αποτέλεσμα μηδέν.

Άξιο αναφοράς η απόφαση  υπ’  αριθμόν  43/31-10-2013 του Τοπικού Συμβουλίου Λαγκάδας – Χίου, κατόπιν εισηγήσεως του συμβούλου κ. Ευσταθίου Μπατίδη, «λαμβάνοντας υπόψη του και τις απόψεις των κατοίκων που διατυπώθηκαν στην από 7-5-2011, Λαϊκή Συνέλευση της Λαγκάδας. Μεταξύ των προτάσεων  ....... Αξιοποίηση του Πρίνου στη Κυδιάντα του αρχαιότερου δέντρου της Χίου.......».

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πολύτιμη συνδρομή του Χιολάτρη κ. Λαυρέντιου Δελλασούδα, Ομότιμου καθηγητή Παιδαγωγικής του ΕΚΠΑ. Του τότε  Υποναύαρχου  Λ.Σ κ. Σταύρου Μιχαηλίδη (Γενικού Διευθυντή του Ιδρύματος ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΟΣ Δ.Κ.Ν.Ε.Π). Του κ. Βαγγέλη Ρουφάκη εκδότη του Χιώτικου Περιοδικού «ΔΑΦΝΗ» και τέλος της Δημοσιογράφου κ. Δήμητρας Λαχουρή, για τα σχετικά άρθρα της μα και την βοήθεια της σε ότι είχε σχέση με πρόσβαση στα κρατικά ΜΜΕ. Δεν θα ξεχάσω να αναφερθώ στον «Πολιτιστικό Σύλλογο Λαγκάδας, ‘’η ΚΥΔΙΑΝΤΑ’’», για την τοποθέτηση πινακίδας με σύντομο ιστορικό του πρίνου μας.

η ενημερωτική Πινακίδα του Π.Σ.Λ. η ΚΥΔΙΑΝΤΑ 

Θα μου επιτραπεί να κάμω ειδική αναφορά στον κ. Γιάννη Σταμ. Τσούτσα, Ιατρό, Λάτρη της Κυδιάντας και ευεργέτη της χωριοκλησιάς του Άγιου Γιάννη, ήταν από τους λίγους που έβλεπε την επερχόμενη καταστροφή και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αποσοβήσει την συμφορά. Στην κυριολεξία. Παρακαλούσε (μια και δεν είναι μόνιμος κάτοικος του χωριού μας), να αφήσει κάποιον στη θέση του ώστε με δικά του έξοδα, να ενδιαφερθεί για το χτίσιμο βάσης ή την μεταλλική υποστήριξη του τραυματισμένου γιγαντιαίου κλαδιού του φυτικού Μαθουσάλα της Κυδιάντας. Εις μάτην … όλα έπεσαν στο κενό. Η καταστροφή ήταν πλέον θέμα χρόνου.

Πάνε δυο χρόνια από την αποφράδα ημέρα της συμφοράς. Ήταν παραμονή του Άγιου Γιαννιού της Λαγκάδας (28- Αυγούστου - 2018), όταν έμαθα για το ολέθριο συμβάν. Φύσαγε μανιασμένος αγέρας, μετακινήθηκε ή έσπασε το σαθρό τσιμεντένιο στήριγμα το οποίο για αρκετά χρόνια προστάτευε τον κύριο όγκο του πρίνου. Την επόμενη ημέρα συγκλονισμένος  από το τραγικό συμβάν ανέβηκα στην Κυδιάντα για να δω με τα μάτια μου και να πιστέψω το απίστευτο συμβάν. Έμεινα άφωνος με ότι έβλεπα. Μεμιάς γκρεμίστηκαν τα όνειρα και τα σχέδια μου. Στην κυριολεξία έχασα τη γη, κάτω από τα πόδια μου.

Ήθελα να γράψω και να στιγματίσω το κακό που έγινε στον τόπο μας και την ψυχή μου… δεν το έκανα γιατί το ένοιωθα. Δεν θα έγραφα, Θα έβριζα. Θα έβριζα άσχημα και δεν συνηθίζω ποτέ σε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Καθόμουν αποσβολωμένος και όποτε σήκωνα το βλέμμα μου να δω το άλλοτε γιγαντιαίο δέντρο, δεχόμουν μια μαχαιριά κατάστηθα. Έμεινε πλέον ένα κούτσουρο. Κρίμα. Χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία ανάδειξης  του χωριού μας μα και του νησιού μας… Δυστυχώς σε αυτή την πατρίδα ζούμε.

Τελειώνω ακριβώς όπως έκλεισα την ομιλία μου, στο «ΟΜΗΡΕΙΟ Π.Κ.» παρουσία της κ. Αλεξάνδρας Ροζοκόκη.  Διευθύντριας Έρευνας της Ακαδημίας Αθηνών και πολιτικών προσωπικοτήτων. Κάθε βαθμίδας του νησιού μας

Το σημερινό απομεινάρι του λαβωμένου πρίνου  ... κατάντια  !!!

«Πονώ και άθελα μου δακρύζω γιατί αγαπώ υπέρμετρα αυτή την Μάνα Πατρίδα. Δυστυχώς όμως, δεν μπορώ να κάνω σχέδια για το αύριο. Για την αξιοποίηση και την προβολή του ονείρου και των πιστεύω μου. Από αδιαφορία των καθ’  ύλην αρμοδίων, κατέρρευσαν όλα, μαζί με το λαβωμένο δέντρο.  Σκύβω απογοητευμένος την κεφαλή και οδεύω ανήμπορος, πλέον, προς το βιολογικό μου τέρμα. Η θάλασσα που αγάπησα παράφορα και λάτρεψα, με πέταξε σακάτη στην στεριά. Με πούλησαν άνθρωποι και αρχές που έργο είχαν να κάνουν πράξη αυτά που έτοιμα και χωρίς κόστος προσέφερα.

Οικτίρω τον αθώο και αφελή εαυτό μου γιατί πίστεψα πολλούς που δεν έπρεπε και εξαπατήθηκα. Μα να και η κατάντια αυτού του τόπου»

Ταπεινά σας ευχαριστώ

Συγχωρέστε με αν σας κούρασα

Μιχ. Καριάμης»