ΜΑΥΡΟ ΜΑΣ ΔΩΣΑΤΕ .... ΜΑΥΡΟ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ......!

Πέρασα τα ποιο πολλά χρόνια της ζωής μου, ταξιδεύοντας στις θάλασσες του κόσμου. Χαμένος σε μια κινούμενη σιδερένια φυλακή που χάρη ευφημισμού, ονόμαζαν καράβι. Μήνες και χρόνια μακριά από τον τόπο μου και τους δικούς μου. Παρέα στη βασανιστική μου μοναξιά, μερικές φωτογραφίες αγαπημένων και με το  ράδιο στο αυτί. Επί μονίμου βάσεως, συντονισμένο να μεταδίδει την «Φωνή της Ελλάδος», νυχθημερόν. Πέρασαν χρόνια δύσκολα, με μοναδική παρηγοριά και επαφή με την πατρίδα μας, αυτή την εκπομπή της ΕΙΡ/ΕΡΤ να δίδει κουράγιο  και χαρά. Να λειτουργεί σαν αόρατη γέφυρα  που μας οδηγούσε στην Ελλάδα. Ομολογούσαμε όλοι, ότι ήταν η καλύτερη προσφορά και ότι καλύτερο είχε να επιδείξει σαν υπηρεσία η ξεχαρβαλωμένη πατρίδα μας. Χρόνια πολλά αργότερα, αποκεκομμένος σε κάποιο σημείο της ανατολικής εσχατιάς του Αιγαίου μας, δεχόμουν ανά πάσα στιγμή τον συνεχή τηλεοπτικό  βομβαρδισμό των άπειρων σταθμών της Γείτονος «φίλης χώρας». Πάλι σανίδα σωτηρίας η ΕΡΤ και οι περιφερειακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί της. Θύμιζαν ότι εδώ είναι Ελλάδα. Ανείπωτη η χαρά μου, σαν ο δίαυλος της Ελληνικής Τηλεόρασης,  έφερνε στα πέρατα του κόσμου, εικόνα από τα δρώμενα της Μεγάλης Παρασκευής , του ερειπιώνα της Κυδιάντας. Ποια χαρά και ποια συγκίνηση των ξενιτεμένων αδερφών μας ; Έπαιρναν τηλέφωνο από την Αυστραλία την Αμερική ή την Ευρώπη και με τρεμάμενα χείλη περιέγραφαν τη χαρά τους. Αυτή η εικόνα λειτούργησε σαν καταλύτης και κομιστής νόστου, υποχρεώνοντας πάρα πολλούς να επισκεφθούν το Μυροβόλο νησί μας, για να ζήσουν από κοντά τα όσα τους μετέφερε στην οθόνη των τηλεοράσεων τους η ΕΡΤ, στην ξένη. Προ αρκετών ετών, δυο αλαφροπατούντες και αιθεροκοιτούντες   γέροντες, ένοιωσαν  τους κτύπους της καρδιάς της φύσης. Ζώντας με την αυταπάτη  για προσφορά στην πατρίδα, κινήσαμε αγώνα αναγνώρισης των Θείων δώρων της φύσης , με τα οποία ο Δημιουργός προίκισε το νησί μας. Ομιλώ για τους τρεις φυτικούς Μαθουσάλες της Χίου. Χαθήκαμε σε ατέρμονα κοχλία κρατικής αδιαφορίας έως ότου σαν από μηχανής Θεός, παρουσιάστηκε η δημοσιογράφος της ΕΡ. ΑΙΓΑΙΟΥ, κ. Δήμητρα Λαχουρή.  Μας έδωσε βήμα λόγου. Η παρακλητική φωνή μου,  τα επιχειρήματα μας για τα οφέλη, του νησιού από την ανάδειξη τους, είχε σαν αποτέλεσμα να ευαισθητοποιηθούν άνθρωποι από κάθε σημείο της νησιωτικής Ελλάδας και όχι μόνον. Λίγες ημέρες αργότερα, κατέθετα τις απόψεις μου Πανελλαδικά μέσω της ΕΡΑ 3. Άπειρα τα γράμματα και τα μηνύματα συμπαράστασης που έλαβα. Το καλό της υπόθεσης, πέραν όλων αυτών των γνωστών ή άγνωστων φίλων, ευαισθητοποιήθηκε η τότε Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού , απασχόλησης και Δια βίου μάθησης κ. Λίτσα Λύκου, η οποία αναγνωρίζοντας το δίκαιο των απόψεων του κ. Δ. Μελαχροινούδη και του γράφοντος, πείρε το όλο θέμα τη αναγνώρισης υπό την εποπτεία της. Αλλά κατόπιν όλων αυτών και το Ίδρυμα «ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΟΣ», στη Γενική Συνέλευση της 16 – 10 – 2012, ψήφισε ομόφωνα υπέρ της ανακήρυξης ως μνημείων της φύσης των προαναφερομένων δέντρων. Προτρέποντας ταυτόχρονα, τους αρμόδιους φορείς ναπροχωρήσουν αναλόγως.Να γιατί δεν μπορώ να μην πάρω θέση στο πλευρό των εργαζομένων της ΕΡΤ. 

Πέραν όλων αυτών που προανέφερα, λόγοι Εθνικοί που όλοι καταλαβαίνουν επιβάλουν και επιτάσσουν την Άμεση επαναλειτουργία της. Ευθαρσώς στιγματίζω το άκομψο κλείσιμο της Δημόσιας τηλεόρασης. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ανήκουμε στη χωρία των Δημοκρατικών – Κυρίαρχων και Συνταγματικά κατοχυρωμένων Ελεύθερων Ευρωπαϊκών κρατών. Ο τρόπος  και η αιτιολογία του «ΜΑΥΡΟΥ», που μας χάρισαν, δεν πείθει πιστεύω ούτε τους ίδιους. Τεράστιο το ατόπημα σας κύριε Πρωθυπουργέ...... Κάποιοι , κάποτε είχαν την εξυπνάδα να εφαρμόζουν το «Άρτος και Θέαμα». Εσείς τυραννικά και ετσιθελικά μας στερείται και τα δύο και με βίαιο τρόπο. Ακούστε τη φωνή ενός σακάτη γέροντα , ο οποίος  κρατά ψηλά την κεφαλή και δεν έμαθε ποτέ να χαϊδεύει αυτιά υψηλά ισταμένων. Χάσατε την καλή μαρτυρία και την εμπιστοσύνη του απλού πολίτη. Από όσα τάξατε και υποσχεθήκατε στο Ζάππειο, τίποτα δεν τηρήσατε. Δεν σας ρωτώ για κάθαρση...για Λίστες....για φοροδιαφυγή ...για ...για ...! Τι να πρωτοθυμηθώ και τη να πρωτ’ αριθμήσω από όσα τάξατε ; Είμαι απογοητευμένος. Προσπαθώ να ερευνήσω στις δύσβατες ατραπούς της σκέψης σας. Ειλικρινά, δεν τις κατανοώ και δεν σας πιστεύω. Κοιτώντας σας κατάματα, υπόσχομαι να σας ξεπληρώσω με το ίδιο νόμισμα. Μαύρο μου δώσατε ... Μαύρο θα πάρετε ! Εγώ δεν ξεχνώ

Μιχάλης  Γ.  Καριάμης

Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν.

Ενεργός Πολίτης