Η ΓΛΥΚΟΠΑΤΑΤΑ - ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ - Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΖΑΧΑΡΟ

 

Η γλυκοπατάτα είναι ποώδες, πολυετές φυτό και ανήκει στο γένος Ιπόμοια (Ipomoea) και στην οικογένεια των Περιπλοκοειδών. Η καταγωγή του είναι από τη Νότια Αμερική και καλλιεργείται για τις πλούσιες σε άμυλο και σάκχαρα ρίζες του. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από το Κολόμβο.

Είναι λάθος να συνδέεται η γλυκοπατάτα με την κοινή πατάτα γιατί δεν έχει καμία σχέση.

Οι βλαστοί της γλυκοπατάτας είναι μακριοί, έρποντες ή αναρριχώμενοι και φέρουν μεγάλα φύλλα, μακριά, συνήθως σχήματος καρδιάς με χρώμα βαθύ πράσινο. Το φυτό για να ανθίσει απαιτεί μικρή διάρκεια της ημέρας. Τα άνθη του φύονται κατά ταξιανθίες έχουν χρώμα κόκκινο, σχήμα χοανοειδές με πλατύ έλασμα και φύονται από τις μασχάλες των φύλλων.

     Γλυκοπατάτες

 

Η ρίζα που είναι το φαγώσιμο τμήμα του φυτού έχει χρώμα καφέ, κίτρινο ,πορτοκαλί ή κόκκινο εξωτερικά και κίτρινου, λευκού ,πορτοκαλί και ορισμένες φορές κόκκινου εσωτερικά. Το σχήμα της είναι ατρακτοειδές έως μακρύ ή κονδυλώδες. Οι ποικιλίες που έχουν πορτοκαλί σάρκα είναι πλούσιες σε καροτένιο εκτός βέβαια από όλες τις ποικιλίες που είναι πλούσιες σε άμυλο.

Η γλυκοπατάτα πολλαπλασιάζεται με βλαστούς ή μοσχεύματα καθώς ενώ βγάζει άνθη δεν σχηματίζει καρπούς και σπόρια, προτιμά δε τα ελαφριά αμμοπηλώδη εδάφη. Για να υπάρχουν καλές αποδόσεις χρειάζεται θερμός καιρός για περίπου 5 μήνες. Οι γλυκοπατάτες τρώγονται βραστές ή ψητές σκέτες , αλλά και σε γαρνιτούρες, σαν ορεκτικό , σαν επιδόρπιο με προσθήκη ζάχαρης άχνης, σε γέμισμα διαφόρων πιτών κ.λπ. Χρησιμοποιούνται επίσης και για την παραγωγή αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών.

Σήμερα καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική , Αφρική και στα νησιά του Ειρηνικού. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή γλυκοπατάτας στον κόσμο. Ακολουθούν η Βραζιλία, ,η Ινδονησία, η Ουγκάντα και η Νότια Αφρική.

Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε μικρή έκταση στα νησιά και την Πελοπόννησο.

Θρεπτική αξία της γλυκοπατάτας

 

Συστατικά στα 100 g

Υδατάνθρακες – 20,1 gm

Ζάχαρα – 4.2 gm

Φυτικές ίνες – 3.0 gm

Fat – 0.1 gm

Πρωτεΐνες – 1.6 gm

Βιταμίνη Α – 709 μg

β-καροτένιο – 8509 μg

Θειαμίνης (Βιταμίνη Β1) – 0,1 mg

Ριβοφλαβίνη (Βιταμίνη Β2) – 0,1 mg

Νιασίνη (βιταμίνη Β3) – 0,61 mg

Παντοθενικό οξέος (βιταμίνη Β5) – 0,8 mg

Βιταμίνη B6 – 0,2 mg

Φολικά (βιταμίνη Β9) – 11 μg

Βιταμίνη Ε – 2,4 mg

Ασβέστιο – 30.0 mg

Σίδηρος – 0,6 mg

Μαγνήσιο – mg 25,0

Φωσφόρος – mg 47,0

Κάλιο – 337 mg

Zinc – 0,3 mg

Θερμίδες – 90 kcal (360 kJ)

Υγεία & Οφέλη από τις Γλυκοπατάτες

 

Είναι πλούσια σε διατροφικές ίνες, η γλυκοπατάτα μειώνει τον κίνδυνο της δυσκοιλιότητας και καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού.

Οι Γλυκοπατάτες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες ,ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη και παχυσαρκίας.

Το Γλυκό γεώμηλο είναι ένα καλό σνακ για όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος. Αυτό προκαλεί μια αίσθηση πληρότητας σύντομα και συνεπώς, συμβάλλει στον έλεγχο της πρόσληψης τροφής.

Η κατανάλωση γλυκοπατάτας μπορεί να βοηθήσει να βοηθήσει στην αποφυγή εγκεφαλικού επεισοδίου, με τη μείωση των επιβλαβών επιπτώσεων της χοληστερόλης και την πρόληψη θρομβώσεων.

Η παρουσία του β-καροτένιου στη γλυκοπατάτα βοηθά τον οργανισμό στη καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών και, συνεπώς, αποτρέπει τον καρκίνο.

Οι γλυκοπατάτες έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, και μπορούν να καταναλωθούν από άτομα που υποφέρουν από διαβήτη.

Η μεγάλη ποσότητα καλίου στη γλυκοπατάτα βοηθά τον οργανισμό για τη διατήρηση της ισορροπίας υγρών και ηλεκτρολυτών.

Οι Γλυκοπατάτες έχει αποδειχθεί ότι είναι ευεργετικές για τον καθαρισμό του αίματος, καθώς και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Εξαιτίας της παρουσίας σιδήρου και ασβεστίου, γλυκοπατάτες βοηθούν στη καλή κυκλοφορία του αίματος, καθώς και τη βελτίωση της οστικής πυκνότητας.

Η τακτική κατανάλωση γλυκοπατάτας είναι καλή για το έλκος στομάχου και για τις  φλεγμονές του παχέος εντέρου.

Η γλυκοπατάτα είναι πλούσια σε βιταμίνες και ανόργανα άλατα, και κάνει καλό για τους ανθρώπους που κάνουν  βαριά μυϊκή εργασία.

interasiastore.blogspot.com

...............................................................................

.

Έχει αποδειχθεί ότι πολλά φυτά έχουν υπογλυκαιμική δράση. Μειώνουν δηλαδή το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Βότανα όπως το Σκόρδο, το Τζίνσενγκ, η Γκαλέγκα, η Τσουκνίδα, ο Ρους και ο φλοιός Χιόνανθου μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο διαβήτη με θετικά αποτελέσματα. Υπογλυκαιμική δράση έχουν ακόμη το Μοσχοπίπερο, η Αγκινάρα, η Μπανάνα, το Κριθάρι, ο Λυκόπους, το Άρκτιο, το Λάχανο, το Μαρούλι, η Κομβαλλάρια, η Βρώμη, η Ελιά, το Κρεμμύδι, η Παπάγια, το Μπιζέλι, το Σπανάκι, ο Ηλίανθος, η Γλυκοπατάτα, το Γογγύλι και η Αρτεμισία το Αψίνθιον.