«ΜΕΜΒΡΑΝΑ ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ»

 Ένα άγνωστο παλιό χειρόγραφο

Για μια ακόμα φορά, στη μακραίωνη ιστορία του ο λαός μας ζει δραματικές στιγμές. Η οικονομική κρίση, από ανικανότητα των πολιτικών ηγητόρων μας πέρασε τις πύλες των τειχών και μαστίζει πλέον κάθε σπιτικό της Ελληνικής επικράτειας. Με κουράζουν οι ειδήσεις. Όλα μαύρα τα παρουσιάζουν. Και είναι γεγονός ότι τα πάντα είναι μαύρα... Από τη μια να νοιώθω στο πετσί και την τσέπη μου το χέρι των φοροεισπρακτικών μηχανισμών ενός κράτους ανίκανων πολιτικών οι οποίοι με έσυραν σε αυτή την κατάντια και από την άλλη να ακούω από τη σύζυγό μου τη γνωστή επωδό: «Τι μου λες εσύ, να που είχε δίκιο η γιαγιά μου σαν μας έλεγε ή μας διάβαζε τις προφητείες του Αγαθάγγελου!» Ο πάντα ευκολόπιστος λαός μας, γνωρίζοντας την αδυναμία των ηγητόρων του, περιμένει τα πάντα από τη Θεία Δίκη και το Θείο τιμωρό. Τον Αδέκαστο Κριτή ο οποίος θα σώσει και θα δικαιώσει τον περιούσιο λαό του. Εκμεταλλευόμενοι την προσδοκία των αφελών, ανά τους αιώνες, είδαν το φως «προφητικά» κείμενα αλυτρωτισμού και μεγαλοϊδεατισμού σαν τον «Αγαθάγγελο» ή κείμενα εσχατολογικού τρόμου όπως κάποιες αυθαίρετες, το λιγότερο, ερμηνείες της Αποκάλυψης. Ας προβληματισθούμε. Ας πάψουμε πια να πιστεύουμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Ας μη περιμένουμε καμιά σωτηρία από ουράνιες δυνάμεις και θείες επεμβάσεις. Δεν είμαστε εμείς ο μοναδικός, ο περιούσιος λαός του Κυρίου. Ο Θεός είναι «Αγάπη» για τον κάθε άνθρωπο της γης και όχι δικός μας πολέμαρχος.  Ας βάλουμε κάτω τη λογική. Ας πιστέψουμε και ας στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις. Ο Ελληνισμός είναι Ιδέα. Είναι Φως. Ας καλλιεργήσουμε τις γνώσεις μας. Ας ερευνήσουμε την ιστορία, τις καταβολές μας, τις παραδόσεις, αλλά κυρίως ας διαβάσουμε και ας ερμηνεύσουμε σωστά τη γραμματεία των προγόνων μας. Ας πούμε τα ψέματα «ψέματα» και όχι «θαύματα». Αυτά όλα σκεπτόμουν μετά την «ΜΗ» συντέλεια του κόσμου την 21Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου. Ένα ακόμα προφητικό κείμενο, έπεσε έξω, όπως και όλα τα άλλα παρόμοιά του. Σαν πέρασε αυτή η μέρα, θυμήθηκα, ότι κρατώ αντιγραμμένο ένα τέτοιο κείμενο. Ένα άγνωστο σχεδόν χειρόγραφο, «Την Μεμβράνη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα Σοφού». 





 Ένα κακογραμμένο κείμενο, δωρεά του αείμνηστου Γέροντα Μακάριου Σπανού, κτήτορα της Ιερής Σκήτης Ευαγγελιστρίας στα Αγιάσματα της Χίου και της αείμνηστης αδελφής του Καλλινίκης. Το χειρό γραφο αντέγραψε ο γέροντας κατά  την παραμονή του στην Ιερά Μονή Καρακάλλου (Μονή 11ου, με περίφημο πύργο κόσμημα για το Άγιο όρος, υπέτοιχογραφίες, εικόνες  του Διονυσίου του εκ Φουρνά στο καθολικό της και βιβλιοθήκη με σπάνιους χειρόγραφους κώδικες).  Το έδωσαν στην αδελφή του πατέρα μου Μαρία Κουτέπα (το γένος Καριάμη), με δυο κομματάκια τίμιο ξύλο, ένα σταυρουδάκι και ένα ιεροσολυμίτικο κομπολόγι, τα οποία είχε φέρει απ’  τα Ιεροσόλυμα κατά την εκεί παραμονή και άσκησή του. Στο πέρασμα των χρόνων χάθηκαν τα πάντα εκτός από το χειρόγραφο που φυλάχτηκε μαζί με τα άλλα αρχεία μου και έφθασε ως τις ημέρες μας. Είναι διαστάσεων 16 Χ 22,8 εκατοστών, γραμμένο με μολύβι και από τις δύο πλευρές εκάστης σελίδας. Το από τον χρόνο κιτρινισμένο  χαρτί, είναι κακής ποιότητας. Λερωμένο στην κάτω δεξιά γωνία από την χρήση, φθαρμένο στη επάνω και στη δεξιά άκρη της σελίδας. Τα γράμματα έχουν χάσει πλέον την αρχική τους στιλπνότητα και είναι δυσανάγνωστα. Τμήμα τηςπρώτης σελίδας είναι προφανώς, ποντικοφαγωμένο.Στο μέσον της άνω πλευράς, κάθε σελίδας  υπάρχει αρίθμηση. Μια λευκή κόλλα, διπλωμένη  στη μέση, σαν ράχη, παίζει ρόλο εξώφυλλου. Έχει πέντε τρύπες από τις οποίες περνά κλωστή (μίτος), για συρραφή των σελίδων. Από το εξώφυλλο απουσιάζει περίπου το ένα τέταρτο αυτού. Υπάρχει αναγραφή με στυλό διαρκείας «Ολο(γ)». Πιθανά στο κομμάτι που απουσιάζει να υπήρχε ο τίτλος του χειρογράφου ή αναφορά στον κώδικα. Ο γραφικός χαρακτήρας, όλων των σελίδων και του εξωφύλλου είναι ο αυτός. Στο πίσω εσώφυλλο, διακρίνεται αχνά η σφραγίδα του τότε πολιτευτή της Ένωσης Κέντρου Νικολάου Ζορμπά, με την αναφορά, «Κ. Μιχαήλ Κουτέπαν Εγρηγόρον, Χίου».Το κείμενο, με ασαφή χρονολογική συνέχεια, προκλητικά προφητικό, μοιάζει σε πολλά με άλλα παρόμοιά του. Άλλωστε, κοινός ο σκοπός. Αναζωπύρωση της ελπίδας για εθνική παλιγγενεσία, μέσω της επαλήθευσης χρησμολογικών προφητειών για την ανασύσταση της Βυζαντινής  Αυτοκρατορίας. Γνωρίζουμε το ρόλο του Αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Πολυειδούς (1751) σχετικά με τις αποκαλύψεις του ανύπαρκτου Ιερώνυμου Αγαθάγγελου (1279), τις οποίες ακούραστα διέδιδε και έσπερνε ο Μεγάλος Εθνεγέρτης Ρήγας Φεραίος. Με τη φυλλάδα της ελπίδας του Αγαθάγγελου, ξύπναγε την ξεχασμένη εθνική υπόσταση των σκλαβωμένων «ραγιάδων». Άγνωστος ο συγγραφέας και η αυθεντικότητα του κώδικα του Λέοντα Σοφού.



 Στον ιστορικό ανήκει η έρευνα. Θεωρητικά γράφτηκε το 1053 μ. Χ. Προς ενημέρωση των αναγνωστών του περιοδικού «Δάφνη» παραθέτω το κείμενο ως έχει: «Εις την κοινοβιακή Μονήν Καρακόλλου, Αγίου Όρους, υπάρχει Μεμβράνα Λέοντος Σοφού, βασιλέως Κωνσταντινουπόλεως εκδοθείσα το 1053, αναγράφουσα τα εξής:                                                          

Α- Πόλεμος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, ήττα της Τουρκίας

Β- Καταστροφή Τουρκίας και Αυστρίας.

Γ- Ήττα Γερμανίας υπό των Γάλλων

Δ- Διωγμός των Μικρασιατών

Ε- Παλιννόστησης και πάλι Διωγμοί μετά σφαγών και αιχμαλώτων.

Στ- Μεγάλη ανησυχία μεταξύ των Ομόδοξων λαών

Ζ- Εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Αδριατικής.

Η- Ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης.

Θ- Ο Άδης έτοιμος.

1- Ο Αγαρηνός βοηθούμενος υπό των Δυτικών προς στιγμήν Μέγας.

1Α- Ήττα Γάλλων υπό των Γερμανών

1Β- Νέος Ευρωπαϊκός πόλεμος.

1Γ- Επανάστασης των Ινδιών και η Αγγλία μόνον εις τας νήσους.

1Δ- Αγαρηνός διωχθήσεται. Το εν τρίτον θα σφαγή. Το εν τρίτον θα βαπτισθή και το εν

τρίτον εις την Κόκκινη Μηλιά.

1Ε- Ανησυχία Κόσμου και απελπισία επί της γης.

1ΣΤ- Συμμαχία επτά κρατών και ονομαστικώς αναφέρεται μόνο η Ελλάς εις την

Κωνσταντινούπολη και θα νικήσουν τους αντιπάλους αλλά ποιος θα γίνει κύριος της Κωνσταντινουπόλεως και θα διαιρεθούν οι εξ (6) εναντίον του ενός και θα αλληλοκτυπιούνται τρία ημερόνυχτα και θα παρουσιασθή Άγγελος Κυρίου να φωνάξη «Στώτω» και θα παρουσιάση τον Βασιλέα Ιωάννην.                                                                          

Ζ- Πτώση του Πάπα και κήρυξη ενός Πατριάρχου δι’ όλην την Ευρώπη.

Ι- Εξωθήσεται Ορθόδοξος εις της εξ ανατολών μέχρι δυσμών.

Κ- Εις πέντε και πεντήκοντα έτη το τέλος των θλίψεων, την εβδόμη ουκ έστι ταλαίπωρος και

Κωνσταντινούπολης επανέρχεται εις τας αγκάλας της Μητρός Ελλάδας Αγαλλομένη».

Στο κείμενο τηρήθηκε η ορθογραφία. Για τη στίξη χρησιμοποιήθηκε το μονοτονικό σύστημα. Τελειώνω τη μεταφορά και τον σχολιασμό του χειρογράφου με την προτροπή και παραίνεση προς όλους μας:  Αν επιθυμούμε ειλικρινά να έχει συνέχεια η πατρίδα και το γένος μας, τότε, ας φροντίσουμε να μορφώνονται τα παιδιά και τα εγγόνια μας και ν’ αποκτούν αληθινή γνώση, όπως πρέπει και αρμόζει στους Έλληνες κι όχι με ψέματα και πλάνα παραμύθια...

Το κείμενο αυτό γράφηκε για το Περιοδικό ΔΑΦΝΗ. Φιλοξενήθηκε στο Τεύχος Νο 28 και ειδικά στις σελίδες 6 – 7.

Διαβάστε όλο το υπέροχο Περιοδικό στο :

http://www.dafninet.gr/node/60

Τεύχος 28 Σελίδα 6

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ...............!!!