ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ

www.dimokratiki.or

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Χιώτικη Eφημερίδα

 01 10 2008

Είναι φορές, που αντιπαλεύοντας το ρεύμα, νοιώθεις τον αγώνα σου ανώφελο. Όταν η διάθεσή για προσφορά εκλαμβάνεται σαν αδυναμία. Όταν επισημαίνεις την αδιέξοδη πορεία του τόπου σου και εισπράττεις αδιαφορία και απαξίωση. Όταν διαθέτεις τον ελάχιστο χρόνο που σου απομένει για τον κοινό καλώς εννοούμενο σκοπό και αντιμετωπίζεις τη χλεύη των ταγών.

Είναι τότε που νιώθεις το κουράγιο και το πείσμα σου να σε εγκαταλείπουν.  Νιώθοντας σαν « αντικείμενο προς εκμετάλλευσιν» είσαι πια έτοιμος να αφεθείς στο συμβιβασμό, τον ωχαδερφισμό, στη λογική του καφενείου, στην πορεία προς το τίποτε και να σηκώσεις τα χέρια και να πεις «τετέλεσται».

Και όμως στην κρίσιμη αυτή στιγμή, η γνωριμία με κάποιους ανθρώπους είναι αρκετή να σου ξαναδώσει δύναμη, να ατσαλώσει τη γεμάτη πείσμα θέλησή σου για να συνεχίσεις την πορεία που διάλεξες. Αυτοί είναι οι συνοδοιπόροι μου, χωρίς υποχρεωτικά να μας συνδέει κάποια σχέση, πέρα από τη σχετική γνωριμία.

Βαγγέλης Ρουφάκης: Αναγκασμένος να ξενιτευτεί, ότι μάζεψε στην επιτυχημένη επαγγελματική παραμονή του στην Αμερική το διαθέτει για τον τόπο του. Στον πολιτισμό και τις εκδόσεις του μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ίδρυσε. Διαθέτει όλο του το χρόνο ξεναγώντας ή φιλοξενώντας προσωπικότητες των γραμμάτων, της επιστήμης και των τεχνών που περνούν από το νησί μας, αδιαφορώντας για τις οικονομικές επιπτώσεις. Τιμημένος για τις υπηρεσίες που προσφέρει στη γνωστή Ομηρική Ακαδημία και EUROCLASSICA παθιασμένος εραστής του τόπου μας, κρίνει αυστηρά όσους κατευθύνουν τις τύχες του, ζητώντας ακόμη περισσότερα.

Δέσποινα Τσαρδάκα: Μια αρχαιολόγος που θέλει να μεταστρέψει την αδιαφορία ή ακόμη και την σχεδόν εχθρική στάση των Χιωτών απέναντι στην υπηρεσία της, σε μια διαφορετική σχέση. Να νιώσουν οι άνθρωποι περήφανοι για την κληρονομιά τους χωρίς αυτή να αποβαίνει σε βάρος τους. Υπεραγαπά την εργασία της και γνωρίζει, απ’ ότι είμαι σε θέση να κρίνω, το αντικείμενό της. Συνήθως βρίσκεται έξω από το γραφείο της. Επιδιώκει με τα μέσα που διαθέτει την αποτύπωση της ελληνόστρατας, υποστηρίζοντας ότι τα Κοίλα υπήρξαν διοικητικό κέντρο στην αρχαιότητα.

Μιχάλης Καριάμης: Ένας καπετάνιος που η θάλασσα τον ξέβρασε πρόωρα στη γενέτειρά του. Εραστής της ιστορίας του νησιού μας, παθιάζεται για τα μνημεία που άφησαν οι πρόγονοί μας. Πονά για την εγκατάλειψή τους. Στηλιτεύει την αρπαγή του δομικού υλικού τους από τον κάθε κάπηλο. Γνωρίσει την ύπαρξη τους με παρεμβάσεις και δημοσιεύματα. Επιδιώκει την ανάδειξη τους, έστω και αν άλλοι καρπώνονται τον κόπο του. Αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στην υγεία του επιμένει στις ξεναγήσεις του στα κακοτράχαλα Κοίλα, με τα λείψανα τοιχοποιίας με μυκηναϊκή τεχνοτροπία. Άλλοτε στη γενέθλια γη της εγκαταλελειμμένης Κυδιάντας, με την κοντινή ελληνόστρατα και τον πανάρχαιο πρίνο στην εκκλησιά της. Άλλοτε στην πηγάδα  του Κουλαλά και τόσα άλλα εκπληκτικά μνημεία στην κοιλάδα ανάμεσα στην Αμιθούντα, το Καρφωτό και το Κάστρο της Γριάς. Άλλοτε στον Άγιο Σίδερο «Παράγηλι» με τους οψιανούς και τα ναυάγια με τους αμφορείς. Εκεί κοντά και το ναυάγιο που σήμερα απασχολεί τον τόπο, που ο καπετάνιος ανακάλυψε.

Νικόλας Λιβανός: Εντυπωσιάστηκα με την τάση επιστροφής στις ρίζες του. Τυχαία η γνωριμία μας, στην Παναγιά την Κοιλιανή. Περιμένοντας τον Μιχάλη Καριάμη και Αντώνη Παληό σ’ αυτή την εκκλησιά σου αρχαίου οικισμού, άρχισαν να φτάνουν αυτοκίνητα. Ήταν μέρος του προγράμματος της διημερίδας των στελεχών της ναυτικής εταιρείας «KYLASHIPPING» της οποίας ο προαναφερόμενος είναι ιδρυτής και ιδιοκτήτης. Από τούτο τον αρχαίο οικισμό των Κοίλων ξεκίνησαν οι πρόγονοί του. Μια συντοπίτισσά του από τα Καρδάμυλα, η δημοσιογράφος Ευαγγελία Παπαζή, έκαμα μια σύντομη αναδρομή, μετά την παράκληση, που θύμισε Παπαδιαμάντη, στην κτητορική του εκκλησία. Έτσι έμαθαν οι υπάλληλοι και τα στελέχη της εταιρείας για τον γενέθλιο τόπο της οικογένειας των Λιβανών. Όπως έμαθα και αυτό θα ’θελα να τονίσω, επιθυμία του είναι όλες οι ενέργειες της εταιρείας να έχουν επίκεντρο τη γενέτειρά του.

Να σημειωθεί ότι ο δρόμος που οδηγεί από τη διασταύρωση του δρόμου Καρδαμύλων με το Πυτιός, ανοίχτηκε με έξοδα του πατέρα του Βαγγέλη και έγινε επέκταση της εκκλησίας.

Νοτιοχωρούσης

(ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΙΟΥΔΗΣ)

Υ.Γ Όσο περισσότερα παράπονα για παραλείψεις υπάρξουν αυτών που δεν ανέφερα - και είναι αρκετοί- τόσο καλύτερα για τον γράφοντα.